کتابسرمه ی سعادت 23: روش شناسی اهل بیت علیهم السلام در تفسیر قرآن تفسیر آیات نورانی قرآن راه دستیابی به معارف بلند قرآن میباشد. مراد از تفسیر قرآن «کشف و تبیین روشمند مفاد استعمالی، مراد جدی و مقاصد خداوند از آیات قرآن بر اساس اصول عقلایی محاوره و به کمک ابزار علوم پایه از منابع معتبر ( قرآن، سنت، عقل) به قدر طاقت بشری است». روش صحیح در تفسیر قرآن که صلاحیت میزان بودن برای سایر روش ها را دارد، روش تفسیری اهل بیت(علیهم السلام) یعنی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و عترت پاک آن حضرت است؛ زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)شرط گمراه نشدن امت را تمسک به قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) می داند. برای به دست آوردن روش تفسیری اهل بیت(علیهم السلام) باید به منابع روایی مراجعه کرد. بسیاری از روایات تفسیری ظنی الصدور هستند و نیاز به ارزیابی سندی و محتوایی دارند. در بررسی سند روایات تفسیری با سه آسیب جدی روبرو می شویم: مستند نبودن بسیاری از روایات؛ وجود روایات ساختگی؛ کثرت اسرائیلیات. اهل بیت (علیهم السلام) راه تشخیص روایات معتبر از غیر معتبر را عرضه بر قرآن می دانند. در صورتی که محتوای روایت صحیح السند تفسیری، با پیام قرآن مخالفت تباینی نداشت و احراز شد که حدیث در مقام تقیه از امام صادر نشده است، میتوان با تمسک به آن، کلام خداوند را تفسیر کرد.