آمایش سرزمین و برنامه ریزی محیطی در جنوب شرق ایران

کتاب آمایش سرزمین و برنامه ریزی محیطی در جنوب شرق ایران در دنیای امروز زمین از مواهب كمیاب به شمار می‌رود؛ به همین دلیل بر سراستفاده از آن میان فعالیت‌های گوناگون انسانی، مانند زراعت و باغداری، مرتع و جنگل، صنعت و معدن، شهر و روستا و غیره رقابت وجود دارد. تخصیص عاقلانه زمین به این فعالیت‌ها از جمله مباحث برنامه‌ریزی است كه «آمایش سرزمین» خوانده می‌شود. به عبارت دیگر، آمایش سرزمین تنظیم رابطه انسان، فضا و فعالیت‌های انسانی را شامل شده و هدف از تنظیم این رابطه، بهره‌برداری منطقی از كلیه امكانات به منظور بهبود وضعیت مادی و معنوی جامعه در طول زمان است. تحلیل و بررسی این كاركردها، عمدتاً از نگاه برنامه‌ریزی محیطی موضوع اصلی مورد بحث كتاب «آمایش سرزمین و برنامه‌ریزی محیطی در جنوب شرق ایران» است. در این كتاب علاوه بر بررسی تعاریف و مفاهیم آمایش سرزمین و ابعاد كاركردی آن، چگونگی تهیه طرح‌های آمایشی و برنامه‌ریزی محیطی و ابعاد مختلف آن مورد بررسی قرار گرفته، سپس به صورت ویژه، كاركردهای محیطی استان سیستان و بلوچستان از دیدگاه آمایش و با بهره‌گیری از منطق برنامه‌ریزی استراتژیك (‏SWOT‏) تجزیه و تحلیل نموده و به راهبردهای توسعه‌ای آن تدوین شده است. به منظور تحقق این مهم، ضمن شناخت وضع موجود هر یك از كاركردهای اقلیمی، آب، خاك، كاركردهای اكولوژیكی، بیولوژیكی، گیاهی، جانوری، صنعتی، معدنی، شهری، روستایی و غیره در این ناحیه، به تبیین و تجزیه و تحلیل نقاط ضعف و قوت هریك از آنها و فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی توسعه آن در شرایط موجود، پی‌جویی و ارائه راهبردهای كارآمد و توسعه‌آفرین متناسب با هریك از كاركردها در آستانه برنامه پنجم توسعه با درنظرگرفتن چشم‌انداز20 ساله توسعه كشور و منطقه پرداخته شده است.