کتاب عرفان شیعی به روایت سید حیدر آملی سیدحیدر آملی از سرسلسلهداران حکیمانی است که اندیشه آنها در ورطهای میان شهود عرفانی و تعقل فلسفی در حرکت است. او در آثار خود با وصل کردن صحیفه پر نقش اندیشهاش به چشمه فیاض و منبع لایزال تعالیم شیعی، میکوشد به این عالم صورت و پیکری بخشد که قابل فهمش کند. پس در ادامه سنت حکیمان ایرانی، قیامت را حادثهای میداند که در روح واقع میشود و عالم مثال را هم به عنوان جایگاه «اجسام لطیفه» در میان دو عالم محسوس و معقول در نظر میگیرد؛ و بیسبب نیست که آثارش را برآمده از روح آیینهگونی میتوان یافت که انعکاس دهنده سلسله مراتب هستی است؛ روحی که از ادراکات حسی درگذشته و پس از ترقی به مراتب خیال و فهم و تعقل، با عروج به عالم ملکوت و بهرهگیری از عالم جبروت، در بلندای مرتبهاش منزل گزیده است؛ بلندایی که تمامی عامل تجلی از آن هبوط کرده است.