کتاب عرفان شیعی به روایت سید حیدر آملی سیدحیدر آملی از سرسلسلهداران حكیمانی است كه اندیشه آنها در ورطهای میان شهود عرفانی و تعقل فلسفی در حركت است. او در آثار خود با وصل كردن صحیفه پر نقش اندیشهاش به چشمه فیاض و منبع لایزال تعالیم شیعی، میكوشد به این عالم صورت و پیكری بخشد كه قابل فهمش كند. پس در ادامه سنت حكیمان ایرانی، قیامت را حادثهای میداند كه در روح واقع میشود و عالم مثال را هم به عنوان جایگاه «اجسام لطیفه» در میان دو عالم محسوس و معقول در نظر میگیرد؛ و بیسبب نیست كه آثارش را برآمده از روح آیینهگونی میتوان یافت كه انعكاس دهنده سلسله مراتب هستی است؛ روحی كه از ادراكات حسی درگذشته و پس از ترقی به مراتب خیال و فهم و تعقل، با عروج به عالم ملكوت و بهرهگیری از عالم جبروت، در بلندای مرتبهاش منزل گزیده است؛ بلندایی كه تمامی عامل تجلی از آن هبوط كرده است.