کتاب «ترکههای درخت آلبالو» را باید از صفشکنان رماننویسی به سبک کلاسیک برای دفاع مقدس دانست. رمانهایی که در آن همه رویدادها واتفاقات در داستان با حساب خاصی چیده شده و در پی هم میآیند و نویسنده در مقام کارگردان این روایت داستانی با صبر و حوصله خاصی از پی این چینش داستانی به دنبال استنتاجی از پی آن است که از سویی بیش از منطق روایی داستانی برای وی اهمیت دارد و از سوی دیگر به شیوهای روایت میشود که نه تنها در زمانه نوشتن خود، بلکه حتی امروز، بیش از 20 سال پس از نوشتن آن بسیار بدیع و تازه مینماید. «ترکههای درخت آلبالو» داستانی است به شدت ایرانی. روایتی که از بطن زندگی یک خانواده سنتی ایرانی در شهرری تهران آغاز میشود و سیر تکوین و تحول او را از دوره پهلوی تا سالهای دفاع مقدس و تغییرناپذیری بطن خانوادههای اصیل ایران در هجوم اندیشههای وارداتی را به تصویر میکشد و از قضا در این نمایش نمره قبولی نیز میگیرد. قهرمان داستان پسرک جوانی است که در خانوادهای مذهبی در حوالی شهرری خود را به مخاطب معرفی میکند. خانوادهای که اکبر خلیلی، نویسنده این رمان در دو فصل ابتدایی رمان با زیبایی هرچه تمامتر، شالوده و مناسبات آن را بدون اغراق و بر منطقی رئال و برگرفته از مشاهدات حقیقی خود برای مخاطب معرفی میکند. با این وجود در مقام نقد میتوان برخی تشتتهای روایی دراین فصول که در دو بخش ابتدایی رمان جاری هستند را نیز دید. به عنوان مثال شکستهای متعدد در روایت و فلاشبکهایی که نویسنده از آن برای ساخت شخصیتها بهره میبرد و حضور ناگهانی آنها در دل متن بدون ارجاع قبلی گاه منجر به این میشود که مخاطب داستان خط سیر اصلی رمان را فراموش کند و نتواند ارتباط منسجمی میان آنها در ذهن خود ایجاد کند.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir