کتاب حوزه و روحانیت : در مجموعه گفتارها و پیامهای حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی حوزه‌ و روحانیت باید در دو عنصر محوری آزاد و مستقل باشد‌؛ یکی: ﴿ویُعَلِّمُهُمُ الکِتـٰبَ والحِکمَة﴾ و دومی: ﴿ویُزَکّیهِم﴾. اگر در حوزه جهان‌بینی و علوم عقلی در بخش آیه محکمه، و اخلاق و حقوق در بخش فریضه عادله، و فقه و اصول در بخش سنت قائمه در حد استقلال و آزادی به نصاب کامل ‌برسد، این حوزه آزاد و مستقل است و از آن، مراجع، رهبران، مولفان و محققانی به جامعه تحویل می‌شود که صَائناً لِنَفسِهِ‌اند‌؛ یعنی کسی می‌تواند مرجع باشد که تارک هوا، مطیع امر مولا و از نظر مسائل سیاسی‌ اجتماعی و علمی فرهنگی نفوذناپذیر باشد تا دیگران و بیگانگان در علم و رأی او رخنه نکنند‌. خدای سبحان به ملت اسلامی عموماً و به رهبران فکری آن‌ها خصوصاً دستور داده است: ﴿و لیَجِدوا فیکُم غِلظَة﴾ . بنابراین، حوزه آزاد و مستقل می‌تواند جامعه و نظام را آزاد سازد و به مردم خدمت کند‌ و آن زمانی محقق می‌شود که از قول ثقیل برخوردار باشد: ﴿اِنّا سَنُلقی عَلَیکَ قَولاً ثَقیلا﴾ و بخش مهم قول ثقیل‌، قرآن و عقل است‌. بخش نخست: حوزه علمیه تاریخچه تاسیس حوزه وظیفه اصلی حوزه اهمیت نهج البلاغه .... بخش دوم: روحانیت در عرصه علم و اخلاق راه رسیدن به وراثت مراحل سه گانه خلافت امکان خلیفه شدن نام عالمان کنار نام خدا راز موفقیت عالمان ..... بخش سوم: روحانیت در عرصه جامعه نقش عالمان در نظام اسلام عالمان، حافظان دین هم دردی با مردم رابطه رهبران دینی با سیاست