بهاییان نظامی در حکومت پهلوی دوم/ تالیف شاداب عسگری کتاب «بهائیان نظامی در حکومت پهلوی دوم» که توسط مؤسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است با مروری بر تاریخچه شکلگیری فرقه بهائیت و اقدامات و روابط آن با بیگانگان به نحوه نفوذ اعضای فرقه در ارتش و اقدامات آنان در دوره محمدرضا پهلوی میپردازد. در مقدمه کتاب درباره وجه نظامیگری بهائیان آمده است: «بهائیان در کسوت نظامی برای قبضه کردن مشاغل حساس میکوشیدند تا در پوشش حمایت و صیانت از حکومت پهلوی مصدر امور شوند. حکومت پهلوی نیز که با سرکوب قیام 15 خرداد و تصویب کاپیتولاسیون و تبعید امام خمینی(ره) کاملا با بدنه جامعه فاصله گرفته کوشید تا پیروان این فرقه را در ساختار سیاسی کشور تقویت کند. از آنجایی که ارتش یکی از ارکان مهم حکومت پهلوی بود، بهائیان کوشیدند تا با نفوذ در آن، موقعیت خود را تحکیم بخشند.» همچنین نویسنده در پیشگفتار کتاب با اشاره به دوران جنگ تحمیلی و روشن شدن جرقههای اولیه برای بررسی نظامیگری بهائیان مینویسد: «یکی از این موضوعات بسیار مهم، ذکر این مطلب از سوی تعدادی از سربازان بهائی بود که عنوان میداشتند: «اسلحه دست گرفتن و جنگیدن در بهائیت، حرام است». با عنایت به اینکه در حکومت پهلوی مرکزیت بهائیت هیچ مانعی برای حضور بهائیان در ارتش، ایجاد ننموده بود و بهائیان متعددی همچون سپهبد ایادی، سپهبد خسروانی، سرلشگر شعائی و اقوامش که همگی تیمساران دربار شاهنشاهی بودند، در ارتش اشتغال داشتند؛ تحت این شرایط، این رفتار و گفتار سربازان بهائی در طول جنگ تحمیلی بسیار عجیب بود و جای تعمق داشت.» در اولین فصل کتاب با عنوان «پیدایش و تکوین بهائیت» مباحثی همچون شکلگیری بهائیت، ساختار درونی بهائیت، بیتالعدل، ممنوعیت بهائیان برای ورود به حوزه سیاست، اشتغال بهائیان در حکومت پهلوی دوم، آموزههای بهائیت در خصوص وطن، ارتباط بهائیت با صهیونیسم و رابطه بهائیان با مقامات امریکایی در ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاند. فصل دوم کتاب به «جایگاه ارتش در رژیم پهلوی» میپردازد. در این فصل با تبیین جایگاه ارتش در نهاد قدرت پهلوی به موضوعاتی همچون رضاخان و نظامیان حکومت پهلوی، منزلت نظامیان در حکومت پهلوی دوم، جایگاه ارتش در بین نهادهای کشور و ویژگیهای نظامیان ارشد برای ارتقاء اشاره شده است. آخرین فصل و مهمترین بخش این اثر نیز «بهائیان در ارتش شاهنشاهی» را بررسی میکند. حضور فعال و تأثیرگذار بهائیان در ارتش شاهنشاهی تا آخرین روزهای عمر رژیم پهلوی ادامه داشته است و حداقل 53 نفر از بهائیان نظامی به درجات امیری رسیده و تیمساران شاهنشاهی بودند. در این فصل نیز موضوعاتی همچون بهائیان نظامی، جایگاه نظامیگری در فرقه بهائیت، آشنایی با تعدادی از بهائیان نظامی و حضوری با هدف نفوذ، به عنوان مباحث اصلی این فصل منظور شدهاند. از ویژگیهای منحصربهفرد این کتاب پیوستهای اسنادی متعددی است که بر غنای محتوایی آن میافزاید بطوری که فهرستهای منتشرنشدهای از دو صورت اسامی مرتبط با 119 نفر از تیمساران ارتش که در مشاغل و مناصب بالای سیاسی مشغول به کار بودند و همچنین، نتایج حاصله از اقدام درباره شناسایی بهائیان نظامی در اسناد، به همراه فهرست اسامی بیش از 556 نفر از بهائیانی که در ارتش شاهنشاهی و سایر قوای مسلح حکومت پهلوی شاغل بودند، گنجانده شده است.