اوج پرواز این دفتر، ساقی نامه ای است از مشفق کاشانی که در آن با روشی نوین، به بیان عنایات و افاضات حضرت حق، نسبت به پیامبران، اولیاء، عرفا و حکما پرداخته است. وی در سرآغاز این ساقی نامه از ساقی (خداوند) طلب مدد می کند تا بدین ترتیب به رستگاری دست یابد. سرگذشت حضرت ابراهیم (ع)، نعت رسول اکرم (ص)، منقبت حضرت علی (ع) و سپس اشعاری به ترتیب در وصف اویس قرنی، بایزید بسطامی، جنید بغدادی، حسین بن منصور، فردوسی، ابوسعید ابوالخیر، ابن سینا، سنایی، عین القضات، مولوی، سهروردی، محی الدین عربی، سعدی، حافظ، شبستری، ملاصدرا، شهید سید حسن مدرس، پروین اعتصامی، از دیگر بخش های این ساقی نامه به شمار می آید. به تصریح دهخدا "ساقی نامه"، نوعی شعر در قالب مثنوی و در بحر متقارب است و مضامینی در یاد مرگ و بیان بی ثباتی حیات دنیوی و نصیحت و حکمت و... آورد . اما این ساقی نامه به رغم تعریف دهخدا، از باده و جام (به معانی عرفانی آن ها) سخن به میان آمده است.