مرگ فروشنده آرتور میلر در سال 1949 با نمایش نامه ی (مرگ فروشنده) جایزه ی پولیترز را از آن خود کرد. نمایشنامه مرگ فروشنده به زندگی اسفبار ویلی لومان می پردازد؛ شخصی که به سختی هزینه معاش خانواده را فراهم می کند و به گفته میلر بر نیروهای زندگی، نظارت و اختیاری ندارد. لیندا، بیف و هپی اعضای خانواده لومان هستند؛ اشخاصی که هر کدام به نوبه خود دچار سرخوردگی و عذابی هستند که زندگی مدرن نصیبشان کرده است. هیچ کدام از آدم های نمایش آن طور که به نظر می آید خوشبخت نیستند و در واقع، اوضاع نابسامان آنها نتیجه بحران هویتی است که جامعه صنعتی نصیبشان کرده است. مصائب و رنج های شخصیت های نمایش آن قدر زیاد و غم انگیز است که مرگ فروشنده را به تراژدی تبدیل کرده است. قصه ای واقعی که ده سال ذهن میلر را به خود مشغول کرده و به گفته خودش طی دو روز به رشته تحریر درآمده است. قطعا نمایشنامه های زیادی با موضوع و مضمون خانواده و مدرنیته نوشته شده اند، اما نمایشنامه مرگ فروشنده گوی سبقت را از آنها ربوده است!