سرود رستگاری یک متن ودانته است که آن را به داتاتریا که وی را صورت جسم یافته یزدانی و نماینده برهما، ویشنو و شیوا می دانند نسبت داده اند. سراینده ی این اثر که آن را آوادوتاگنیا می نامند باید مردی با برترین ادراک روحی و معنوی و متصل به حق باشد. به عقیده ی یک هندو داتاتریا مظهر وارستگی و شناختی فراتر از دوئی و نادوئی است.