عرفان یک جریان روحی و فطری شگفت، و به تعبیری احساس دغدغه درونی بشری در جهان طبیعی است. کسی که آن احساس، و آن عطش و اتش را ندارد، در واقع هنوز وارد عرصه نوعی انسانیت نشده است، و به میزانی که انسان انسان میشود، و شرافت «خلیفة اللهی» پیدا میکند، نیازهایی را احساس میکند، که دیگر طبیعت نمیتواند پاسخگوی آن نیازها باشد ...