دکان های کاغذی از دیرباز، باورهای آخرالزمانی مورد سوء استفاده اشخاص منحرف بوده و برای رسیدن به اهداف و اغراض مسموم خود، احساسات دینی مردم را بازیچه خود قرار داده‌اند. یکی از این باورها، اعتقاد به مهدویت است که از صدر اسلام تا کنون مدعیان بی‌شماری داشته و از این رهگذر، دکان دارانی مسلمانان را فریب داده و به سوی خود دعوت کرده اند. کتاب دکان‌های کاغذی با موضوع جریان شناسی مدعیان دروغین مهدویت از سده نخست اسلام تا عصر حاضر تدوین شده است تا بتواند گامی در مسیر روشنگری و تحلیل لایه‌های پنهان سردمداران جریان‌های مدعی مهدویت بردارد. نویسنده کتاب کوشش کرده است؛ تا با پیروی از جدیدترین و کاربردی‌ترین روش‌های علمی جریان‌شناسی، به تحلیل لایه‌ای علت‌ها در جریان‌های مدعی مهدویت پرداخته و نمونه متفاوت‌تری از کتاب‌های پیشین و مشابه را به بازار کتاب عرضه کند. در این کتاب؛ پس از طبقه بندی مدعیان دروغین مهدویت، از گونه شناسی ادعائی تبعیت شده و هر شاخه از مدعیان به طور مجزا ادعاشناسی شده و تبعات منفی هر گونه را نسبت به زمان خود مورد بررسی قرار داده است. نویسنده کتاب می‌گوید: «من این کتاب را یک کتاب مختصر و مفید در عرصه مهدویت می‌دانم و امیدوارم که با مطالعه این کتاب، دیگر شاهد فریفته شدن شیعیان به وسوسه مدعیان مهدویت نشویم». انتشارات «کتاب جمکران»، کتاب دکان‌های کاغذی را در 146 صفحه، قطع پالتویی و به قیمت 7000 هزار تومان منتشر کرده است. برشی از کتاب: تشکیلاتی بودن رفتار تشکیلاتی، یکی از مهمترین شاخصه های فرقه های انحرافی است. همه این فرقه ها، سرکرده، جانشین، اطلاعات طبقه بندی شده، حلقه های چندگانه پیروان، اسرار سازمانی، کمیته های تبلیغی و غیره دارند و برای حفظ آن از هیچ رفتاری دریغ نمی کنند؛ زیرا دانسته اند که رمز قوام‌شان به حفظ تشکیلات خواهد بود. در همه پیروان یک فرقه سمت، جایگاه و عنوان دارند. از این رو، پس از تثبیت یک جذب شده در فرقه، بلافاصله عنوان و وظیفه تشکیلاتی خود را دریافت کرده، پس از دریافت دستور و ارائه گزارش عملکرد ماهیانه، باید با بالادست خود در ارتباط باشد. به طور معمول، آنچه در بررسی فرقه ها مخفی می ماند نه عقاید و استدلال آنان، بلکه روابط و عملکرد تشکیلاتی آنان است که بیشتر بر پایه مرید و مرادی و ارتباط عمیق عاطفی و عوامل روانشناختی است. ساختار شکنی ساختارشکنی و گمراه دانستن مخالفان، یکی دیگر از شاخصه های فرقه های انحرافی است. آنان فرقه و مسلک خود را تنهاترین راه نجات دانسته، برای اثبات حقانیت خود اقدام به تخریب جایگاه و اعتقادهای مخالفان می کنند؛ زیرا همۀ آنان در ابتدای ارائه دعوت، همۀ ادیان، دیدگاه ها و اندیشه های پیشین را در باور مخاطب تخریب کرده، سپس سازه جدیدی را بر اساس باورهای انحرافی خود در ذهن او بنا می کنند. زمانی این مرحله محقق خواهد شد که مخاطب را به وادی آرمان گرایی سوق داده و از واقعیت ها و ضرورتهای مشروع و معقول جامعه جدا کرده باشند