کتاب «پاییز آلمان» اثری است نوشته استیگ داگرمن. این کتاب شامل 13 جستار واقعگرایانه و عمیق درباره آلمان و مردمان زخمخورده آن در سالهای پس از جنگ جهانی دوم است؛ واقعیتهایی که اغلب آنها در سایه تاریخ باقی ماندهاند اما در این کتاب با نثری صادقانه و جزئینگر روایت میشوند. اگر آمادهاید معنای واقعی همدلی، مشاهده بیطرفانه و روایت صادقانه را در قالب قطعاتی خواندنی تجربه کنید، «پاییز آلمان» برای شما کتابی فراموشنشدنی خواهد بود.
کتاب «پاییز آلمان» نقطهعطفی در ناداستاننویسی معاصر محسوب میشود. داگرمن، روزنامهنگار و نویسنده برجسته سوئدی، بنا به دعوت روزنامه اکسپرسن در پاییز 1946 راهی آلمان میشود تا از میان خرابیها و تلخیهای پس از جنگ، تصویری انسانی و واقعی از مردم این سرزمین ارائه دهد. داگرمن با طنینی از همدلی و بیطرفی، به سراغ مردمی میرود که با وجود نقش تاریخی کشورشان، هنوز انسانهایی رنجدیده و نیازمند دیده شدن هستند. او در این جستارها، نه به قضاوت میپردازد و نه شتابزده برچسبی بر زندگی سوگوار مردم آلمان رو به ویرانی میزند. نگاه داگرمن، الهامبخش هر نویسنده، روزنامهنگار و خوانندهای است که در جستجوی حقیقتهای پنهان زیر لایههای قطور تاریخ باشند. او در آپارتِ گزارشگرانه و در عین حال شاعرانه خود، نشان میدهد که چگونه میتوان فاجعه را ثبت و احساس را روایت کرد، بیآنکه در دام کلیشه یا شعار بیفتد. چرا باید این کتاب را خواند؟
در دنیایی که اخبار و روایتهای پراکنده اینستاگرامی و روزنامهای اغلب تا پیش از تحلیل حرفهای به فراموشی سپرده میشوند، «پاییز آلمان» چون نمونهای شاخص از ادبیات ناداستانی، شما را با چیستی و چگونگی جستارنویسی واقعگرایانه آشنا میکند. داگرمن در لابهلای این 13 جستار، مهارت تماشای صحنهها و شنیدن صدای مردمانی را به نمایش میگذارد که جهان تصویری سیاه و سفید از آنها ساخته است؛ اما او با قلمی صادق و بینش عمیق خود رنگ انسانیت و امید را نیز بر بوم بحران مینشاند. این کتاب به ما میآموزد چگونه باید نوشتن درباره واقعیت را با تکیه بر دقت، مشاهده موشکافانه و پرهیز از قضاوت تمرین کرد. همچنین برای علاقهمندان به ژانر ناداستان، «پاییز آلمان» فرصتی است تا بدانند یک اثر غیرتخیلی تا چه اندازه میتواند پرکشش، تأثیرگذار و حتی شاعرانه باشد.
دوستداران ادبیات ناداستان و علاقهمندان جستارهای اجتماعی و انسانی، پژوهشگران، دانشجویان و روزنامهنگارانی که جویای نمونههای شاخص ناداستاننویسی هستند، خوانندههایی که به تاریخ جنگ، آثار مربوط به پیامدهای اجتماعی و روانی آن، و سبک زندگی مردم پس از ویرانی علاقه دارند، علاقهمندان به دیدگاههایی مستقل، بیطرف و انسانی درباره وقایع مهم تاریخ معاصر و کسانی که دوست دارند با هنر روایتگری عینی و جزئینگر آشنا شوند و عمق بیشتری از واقعیت را درک کنند.
«در انتهای پل، یک ایستگاه تراموا وجود داشت. تراموا آمادهٔ حرکت میشود که پیرزنی قد کوتاه، با یک گونی سیبزمینی بزرگتر از خودش، میخواهد سوار شود. گونی واژگون میشود و همانطور که سیبزمینیها به زمین پرتاب میشدند، فریاد میزند اما تراموا حرکت کرد. در میان افرادی که دور فروشندگان خیابانی جمع شده بودند، هیاهویِ شدیدی ایجاد شد و هنگامیکه تراموا از آنجا دور شد، او تقریباً تنها در کنار نردهها ایستاده بود. درحالیکه آدمها بر سر سیبزمینی، در میان اتومبیلهای ارتش انگلیسی و فولکس واگنها، در نزاع بودند، دانشآموزان کیفهایِ مدرسه را پُر میکردند، کارگران در تلاش برای فرو کردن در جیبهایشان بودند. زنان خانهدار زنبیلهای خود را در جستوجوی مطلوبترین میوهها باز میکردند و بعد از دو دقیقه، با خنده و اشتیاق برای خرید آن چاقوی سیبزمینی، فروشندهٔ دستگاهی را که قصد داشت نازکترین پوست سیبزمینی آلمان را بهدست آورد محاصره کردند-این تغییر ناگهانی جو از خشم و دوستی، باعث شد تا مردم هامبورگ هیجانی توأم با خطر را احساس کنند.»
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir