گدا

کتاب «گدا» رمانی برجسته از نجیب محفوظ، برنده جایزه نوبل ادبیات، است که نخستین بار در سال 1965 منتشر شد. این اثر که از نظر سیاسی نسبت به دیگر آثار محفوظ ظاهراً آرام‌تر است، در باطن به پرسشی فلسفی و بی‌زمان درباره معنای زندگی می‌پردازد. قصه حول محور عمر می‌چرخد؛ وکیلی موفق، ثروتمند و شناخته‌شده در شهر قاهره که در میانسالی دچار بحران روانی شده است.

درباره کتاب گدا

استیصال و جست‌وجوی او برای یافتن معنای حقیقی زندگی، به تدریج او را از کار، خانواده و حتی دوستانش جدا می‌کند. عمر که زمانی در دهه 1930 جوانی آرمان‌گرا و طرفدار سوسیالیسم بود، اکنون در برابر حس پوچی و بی‌معنایی دچار نگرانی عمیق شده است. با پیشرفت داستان، او بار دیگر با دو دوست قدیمی دیدار می‌کند: یکی روزنامه‌نگاری موفق و دیگری زندانی‌ای که بیش از بیست سال از عمرش را در بند گذرانده است. این دیدارها و مرور خاطرات گذشته، فرصتی می‌شوند برای شناخت بهتر عمق بحران درونی عمر و پرسش‌های عمیقی که در ذهنش شکل گرفته‌اند.

چرا باید این کتاب را خواند؟

خواندن «گدا» تجربه‌ای فلسفی است که خواننده را به تفکر درباره مفهوم وجود، هویت و ارزش‌های انسانی فرا می‌خواند. نجیب محفوظ، با قلمی شاعرانه و عمیق، داستانی می‌سازد که ورای زمان و مکان است و با مسائلی که هر آدمی در لحظاتی از زندگی خود با آن مواجه می‌شود، ارتباط برقرار می‌کند. این رمان، همزمان که داستانی پرکشش و روان دارد، پرسش‌های بنیادی درباره زندگی و تلاش انسان برای یافتن معنا را مطرح می‌کند؛ پرسش‌هایی که امروز نیز برای خوانندگان معاصر به همان اندازه پر اهمیت و ملموس است.

خواندن کتاب گدا را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب برای کسانی که به دنبال داستان‌هایی فلسفی و انسانی هستند، بسیار مناسب است. افرادی که در جست‌وجوی آثاری عمیق و تأمل‌برانگیز هستند و به مسائل روانشناسی شخصیت و دغدغه‌های فکری در بستر تاریخی علاقه‌مند‌اند، با «گدا» ارتباط عمیقی برقرار خواهند کرد. همچنین این رمان برای علاقه‌مندان به آثار ادبی برجسته جهان و روایت‌های کلاسیک که در عین سادگی ظاهری، مفاهیمی پیچیده و انسانی را بررسی می‌کنند، اثری خواندنی و گران‌بهاست. مطالعه «گدا» دریچه‌ای است به دنیای درونی انسان و چالش‌های همیشگی فطرت انسانی که می‌تواند الهام‌بخش تعمق و رشد فکری مخاطب باشد.

در بخشی از کتاب گدا می‌خوانیم:

 وقتی دانشمندان با معادلات نامفهوم خود توجه همه را جلب کردند، هنرمندان بیچاره خواستند با ایجاد آثار عجیب و غریب و مرموز، تحسین مردم را برانگیزند و معلوم است که وقتی نتوانی با تفکر ژرف و طولانی، نگاه مردم را به سوی خود جلب کنی، چاره‌ای نداری جز این که وسط میدان اوپرا لخت شوی.