اگر شیفتهٔ سینما هستید، با رؤیاهایتان زندگی میکنید و مسحور ستارگان هالیوود، کارخانهٔ رؤیاسازی آن، شدهاید؛ اگر دنیای افسانههای پریان و قصههای شهرزاد و اندرسن را در پرده نقرهای جستجو میکنید؛ و اگر هنر را ابزاری برای بازنمایی نور و معنا در جهان پیرامون میدانید، پس «تأملات سینمایی» اثر کوئنتین تارانتینو، همان کتابی است که باید بخوانید.
این اثر، مجموعهای از تأملات عمیق و بیشمار نکته و داستانِ گفته و ناگفتهٔ یکی از بزرگترین سینماگران دوران معاصر، دربارهٔ یکی از حساسترین و تحولآفرینترین برهههای تاریخ فرهنگ و هنر: سینمای دههٔ 1970 میلادی. دههای که شاهد گذار از هالیوود کلاسیک و طلایی، عبور از تنشهای دههٔ 1960 و شکلگیری هالیوود جدید بود.
نگاهی از پنجرهٔ نوجوانی تیزبین:
تارانتینو که خود در دههٔ 1970 شاهدِ بیواسطهٔ این تحولات و پیامدهای بزرگش بود و بعدها به یکی از ستونهای امیدبخش هالیوود تبدیل شد، با نگاهی تیزبین و هوشمند، این گذار تاریخی را برای ما روایت میکند. او که هیچگاه مسیر دانشگاهی سینما را طی نکرد، اما عمیقترین تأملات خود را، فراتر از هر دانشکدهٔ سینمایی، با ما در میان میگذارد.
دههٔ 70 تولد دوباره هالیوود:
در بخشی از این کتاب، تارانتینو به فیلم ماندگار اسکورسیزی، «رانندهتاکسی» اشاره میکند. فیلمی که با نمایش بیپردهٔ هرجومرج زندگی خیابانی نیویورک دههٔ هفتاد، خشونت، نومیدی و زشتی را با شور و دقتی بیسابقه به تصویر کشید. این واقعگرایی و اصالت، تماشاگران را با فیلم پیوند میداد و احساسی عمیق از درک حقیقت را در آنها برمیانگیخت. تارانتینو به واکنش تماشاگران نسبت به شخصیت تراویس بیکل اشاره میکند؛ شخصیتی که در ابتدا مضحک به نظر میرسید، اما با پیشرفت فیلم، پیچیدگیهای بیشتری از او آشکار میشد.
نگاهی عمیق به دوران گذار هالیوود: با نویسندهای آشنا شوید که خودبخشی از این تاریخ بوده است.
تحلیل فیلمهای نمادین دهه 70: نگاهی تازه به آثار کلاسیکی که سینما را دگرگون کردند.
نکات و داستانهای ناگفته: دریچهای به پشتصحنه کارخانهٔ رؤیاسازی هالیوود.
دیدگاهی متفاوت به هنر سینما: هنر بهمثابه بازتاب نور در تاریکی جهان.
«تأملات سینمایی» نهتنها برای علاقهمندان به سینما، بلکه برای هر کسی که به هنر، تاریخ و فرهنگ معاصر علاقهمند است، اثری بینظیر و الهامبخش خواهد بود.
هیچ فیلمی مانند راننده تاکسیِ اسکورسیزی، تا آن زمان، هرجومرج زندگی خیابانی را در نیویورک دهۀ هفتاد چنین به تصویر نکشید، و تماشاگران با تشخیص این موضوع از آن لذت میبردند. پیش از آن، خشونت و نومیدی و زشتی و کمدیِ احمقانه هرگز با چنین شور و دقتی در فیلمی هالیوودی به تصویر کشیده نشده بود. فیلم حالوهوای واقعگرایانهای داشت که احساسش میکردیم زیرا به درستیِ آن پی بردیم. تنها بار دیگری که این سطح از اصالت و درستی چیزی را در کنار تماشاگران کارسون توئین سینما و در حال تماشای فیلمی که روی پرده پخش میشد احساس کردم هنگام دیدن فیلم مَک بود. راننده تاکسی، قبل از رسیدن به نقطه اوج خود و آن صحنه تیراندازی نهایی، قسمتهایی داشت که تماشاگران به آنها واکنشی جدی نشان دادند. از همان ابتدا تماشاگران فکر میکردند تراویس آدمی کلهشق و خلوضع است. آنها او را مضحک میدیدند و هرچه فیلم بیشتر پیش میرفت، تراویس را مضحکتر نشان میداد و به نظرمان بامزهتر مینمود. اما فکر نمیکردیم او فقط خلوضع باشد؛ گمان میکردیم تراویس بیکِل موجودی ابله نیز باشد.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir