دفترهای مالده لائوریس بریگه

کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه (The Notebooks of Malte Laurids Brigge) اثری منثور از راینر ماریا ریلکه، شاعر و نویسنده اتریشی است که آن را یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین آثار ادبیات مدرن اروپا می‌دانند. بینش ریلکه در این کتاب تلفیقی از عرفان غرب و شرق و فضای تاریک و فلسفی کافکایی است. دفترهای مالده لائوریس بریگه اثری است عمیق، شاعرانه و فلسفی که به شکلی منحصر به فرد دغدغه‌های وجودی انسان مدرن را به تصویر می‌کشد و خواندن آن برای علاقه‌مندان ادبیات جدی و تفکر فلسفی توصیه می‌شود.

درباره کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه

این کتاب نخستین و تنها رمان ریلکه به شمار می‌رود و نگارش آن حدود هفت سال (1903 تا 1910) به طول انجامید. کتاب به شیوه «جریان سیال ذهن» و در قالب یادداشت‌ها و خاطرات شخصیت اصلی، مالده لائوریس بریگه، نوشته شده است. ساختار آن غیرخطی و قطعه‌قطعه است و بیشتر به تأملات فلسفی و شاعرانه پهلو می‌زند تا روایت داستانی کلاسیک. زبان اثر بسیار شاعرانه، خالص و گاه دشوار و پیچیده است؛ برخی خوانندگان آن را کتابی سنگین و سخت‌فهم توصیف کرده‌اند. داستان درباره مالده، جوانی دانمارکی و بازمانده یک خانواده اشرافی است که در اتاقی ارزان‌قیمت در پاریس زندگی می‌کند و بزرگ‌ترین دغدغه ذهنی‌اش مرگ است. کتاب به بررسی سیر تحولات درونی انسان، تنهایی، ترس، عشق، مرگ و معنای زندگی می‌پردازد و با نگاهی عمیق و گاه مالیخولیایی، جهان اطراف و درون شخصیت را می‌کاود. ریلکه از زبان مالده، از عشق و زندگی سخن می‌گوید و مرگ را در سراسر کتاب به اشکال گوناگون حاضر می‌بیند. تأملات فلسفی و شاعرانه درباره انسان، اشیا، شهر و هستی در لایه‌های مختلف کتاب دیده می‌شود. هرچند ریلکه خود معتقد بود مالده شخصیتی ساختگی است، بسیاری از منتقدان این کتاب را نوعی زندگی‌نامه یا بازتابی از تجربه‌ها و دغدغه‌های شخصی نویسنده می‌دانند. کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه اثری منثور از راینر ماریا ریلکه است. او را پس از «گوته» و «هاینه»، مهم‌ترین شاعر آلمان و از شاعران بزرگ دنیا می‌دانند. این کتاب در واقع رمانی است که به‌شیوه‌ٔ شرح خاطرات نوشته شده است. با اینکه خود ریلکه معتقد است «مالده» شخصیتی ساختگی است، بیشتر منتقدان این کتاب را زندگی‌نامهٔ شاعر دانسته‌اند و معتقدند ردپای نویسنده در آن به چشم می‌خورد. بینش ریلکه را ترکیبی از عرفان و صوفیگری غرب، عرفان شرق و دنیای سیاه کافکایی می‌دانند. این اثر را می‌توان چکیدهٔ بینش او دربارهٔ مرگ و زندگی و موضوعات دیگر دانست. این کتاب که نوشتنش حدود 7 سال طول کشیده، دربارهٔ مردی جوان به نام مالده، ساکن اتاقی ارزان‌قیمت در یکی از خیابان‌های پاریس است که بازماندهٔ یک خانوادهٔ اشرافی و مرگ بزرگ‌ترین دغدغهٔ ذهنی اوست. سیر تحولات درونی یک انسان چیزی است که این کتاب آن را روایت کرده است. کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه، مهم‌ترین اثر منثور راینر ماریا ریلکه به حساب می‌آید و یکی از اولین آثار اوست که این نویسنده را به مخاطبان آمریکایی معرفی کرد. این کتاب، یکی از اولین رمان‌های بزرگ نوگرا به حساب می‌آید که این شاعر بزرگ آلمانی زبان آن را به رشتهٔ تحریر درآورده است.

خواندن کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

به ادبیات مدرن و نوگرا علاقه‌مند هستند، زیرا این کتاب یکی از اولین رمان‌های بزرگ نوگرا به شمار می‌آید. به مطالعه آثار فلسفی و شاعرانه درباره‌ی موضوعات عمیق انسانی مانند مرگ، زندگی، تنهایی، عشق و معنای هستی علاقه دارند. به ادبیات پیچیده و نثری شاعرانه و درخشان گرایش دارند و تمایل دارند متنی با ساختار غیرخطی و تفکرآمیز را تجربه کنند. به مطالعه آثار راینر ماریا ریلکه، شاعر و نویسنده بزرگ آلمانی‌زبان، و یا به شناخت بینش عرفانی و فلسفی او علاقمندند. دنبال کتابی هستند که سیر تحولات درونی یک انسان را به شکلی هنرمندانه و تأمل‌برانگیز به تصویر می‌کشد. اهل مطالعه خاطرات و یادداشت‌های خودزندگی‌نامه‌وار هستند که در آن مرزهای بین واقعیت و خیال به هم می‌آمیزد. به دنبال کتابی هستند که بتواند به نوعی آلام روحی و دغدغه‌های وجودی را با نثری شاعرانه تسکین دهد. این کتاب برای خوانندگانی که به دنبال تجربه‌ای عمیق، فلسفی و هنری در ادبیات هستند، بسیار مناسب است و می‌تواند به عنوان یک اثر کلاسیک مدرن، بینش و دیدگاه تازه‌ای نسبت به زندگی و مرگ ارائه دهد.

در بخشی از کتاب دفترهای مالده لائوریس بریگه می‌خوانیم

«می‌ترسم. کسی که بترسد، باید در برابر ترس دست به کاری بزند. بیمار شدن در اینجا مصیبتی است و اگر یکی به فکر بیفتد که مرا ببرد به هتل دیو، بی‌شک آنجا می‌میرم. هتلی دلپسند است، با مراجعان بسیار. کمتر می‌توان نمای کلیسای جامع پاریس را تماشا کرد و از خطر تصادف با یکی از وسایل نقلیه‌ی بی‌شماری که با سرعت تمام از فضای باز جلو آن می‌گذرند در امان ماند. آن‌ها ترامواهای کوچکی هستند که یکریز زنگ می‌زنند، و اگر بینوایی رو به مرگ به سرش بزند که یکراست به مسافرخانه‌ی الهی برود، حتی شخص دوک ساگان هم ناچار باید کالسکه‌اش را نگه دارد.» «اما آن زن، آن زن یکسره در خود مچاله شده، بر دست هایش فرو افتاده بود. همین که دیدمش، پا سست کردم. وقتی بینوایی غرق فکر است، نباید مزاحمش شد. شاید سر انجام چیزی را که به فکرش می رسد، بیابد.» «معشوق ها مسکینند و در خطر. زنهار که از خود فراتر روند و بدل به عاشقان شوند. حریم عشاق امنیت محض است. راز در درونشان منزه شده است و همانند بلبلان، آن را یکریز سر می دهند، چرا که تقسیم ناپذیر است.»