حرفه رمان نویس

کتاب «حرفه رمان‌نویس» نوشته هاروکی موراکامی اثری آموزشی و راهنمایی است که به علاقه‌مندان به نویسندگی و به‌خصوص نوشتن رمان کمک می‌کند تا با اصول، تکنیک‌ها و چالش‌های این حرفه آشنا شوند. این کتاب به موضوعاتی مانند ساختار داستان، شخصیت‌پردازی، ایجاد تعلیق، سبک نوشتاری، روند خلق ایده و نحوه پیشبرد داستان می‌پردازد و نکات کاربردی برای تبدیل شدن به یک رمان‌نویس موفق ارائه می‌دهد. این کتاب روایت این نویسنده از سبک و سیاق نویسندگی‌اش است. سبک و سیاقی که نوشتن را در پیوستاری بسیار عظیم از انتخاب موضوعات، شخصیت‌ها، مواجهه با آن‌ها، شیوه‌های پرداخت و پرورش‌شان، ساختن یک‌یک ماجراهای داستان‌ها، انتشار اثر و سپس حتی شیوه‌ی ارائه‌ی ترجمه‌های آثار به زبان‌های مختلف را در برمی‌گیرد! داستان‌نویسی به مثابه‌ی شغل، کتابی‌ست که نه فقط طریقت نوشتن به سبک مواراکامی، بلکه چگونه زیستن و بودن در جهان، در قامت یک نویسنده‌ی مهم و اثرگذار را روایت می‌کند و از بخت‌یاری ماست که این مهم را خود نویسنده در اختیارمان قرار داده است.

خواندن کتاب «حرفه رمان‌نویس» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و آثار هاروکی موراکامی که می‌خواهند شناخت بهتری از ذهن و سبک نویسندگی او پیدا کنند و لذت بیشتری از رمان‌هایش ببرند. داستان‌نویسان و نویسندگان تازه‌کار یا حرفه‌ای که به دنبال نکات کاربردی و الهام‌بخش درباره فرآیند خلق رمان و تکنیک‌های نوشتن هستند. منتقدان ادبی و پژوهشگران ادبیات که می‌خواهند با دیدگاه‌های یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جهان درباره داستان‌نویسی آشنا شوند و درک عمیق‌تری از ادبیات معاصر پیدا کنند. افرادی که به دنبال مطالعه درباره خلاقیت، عادات نویسندگی و چالش‌های حرفه‌ای نویسندگان هستند و می‌خواهند از زبان یک نویسنده موفق درباره این موضوعات بشنوند. کسانی که می‌خواهند بدانند چگونه یک رمان‌نویس بزرگ ایده‌هایش را پیدا می‌کند، با مشکلات نوشتن مقابله می‌کند و جایگاه رمان را در جامعه معاصر چگونه می‌بیند. این کتاب برای هر کسی که علاقه‌مند به دنیای نویسندگی و ادبیات است، منبعی الهام‌بخش و آموزنده محسوب می‌شود و می‌تواند به عنوان یک کلاس درس غیررسمی در زمینه رمان‌نویسی عمل کند.

در بخشی از کتاب «حرفه رمان‌نویس» می‌خوانیم

دقیقاً خاطرم نیست که از چه زمانی شروع به نوشتن فصل‌های این کتاب کردم، اما فکر می‌کنم پنج یا شش سال پیش بود. از مدت‌ها پیش قصد داشتم درباره‌ی نوشتن داستان و مسأله تداوم کار داستان‌نویسی چیز‌هایی بنویسم. به همین دلیل هر بار که در بین کار‌ها فرصتی دست می‌داد اندک اندک در این باره مطالبی با موضوع‌های مختلف می‌نوشتم. بیشتر وقت‌ها، شخصیت‌هایی که در داستان‌های من ظاهر می‌شوند در جریان داستان به طور طبیعی شکل می‌گیرند. به جز چند مورد استثنایی و معدود، هرگز ار پیش تصمیم نگرفته‌ام که چگونه شخصیت‌هایی را خلق کنم. آدم‌هایی که در روند خلف داستان ظاهر می‌شوند ابتدا محور اصلی شخصیتشان شکل می‌گیرد و بعد کم کم جزئیات بیشتری به آن اضافه می‌شود درست مثل آهن ربایی که براده‌های آهن را به خودش جذب می‌کند و بدین ترتیب پیکره‌ی کامل شخصیت‌ها ساخته می‌شود