کتاب «نامه‌های منوچهر ستوده و ایرج افشار» مجموعه‌ای از نامه‌های رد و بدل شده میان دو چهره برجسته فرهنگ و ادب ایران، منوچهر ستوده و ایرج افشار، است که توسط محمد افشین وفایی گردآوری و منتشر شده است. این نامه‌ها از اوایل دهه 1330 آغاز شده و تا اواخر عمر این دو شخصیت ادامه داشته است. در این مجموعه، علاوه بر مباحث فرهنگی و ادبی، نکات مهمی درباره روابط شخصی، اختلافات و همکاری‌های این دو پژوهشگر بزرگ دیده می‌شود. نامه‌ها حاوی اطلاعات تازه و دست اول درباره زندگی، فعالیت‌ها و دیدگاه‌های ستوده و افشار، همچنین اشاره به چهره‌ها و مراکز فرهنگی و پژوهشی آن دوران است. در این نامه‌ها می‌توان به مسائل مربوط به کتابخانه مرکزی، مدیریت منابع فرهنگی، خرید کتاب‌ها و نسخ خطی، و چالش‌های کاری آنها پی برد. از ویژگی‌های برجسته این کتاب، بیان صریح و بی‌پرده منوچهر ستوده است که در نامه‌ها گلایه‌ها و نظرات خود را درباره مسائل کاری و روابط با دیگران بیان می‌کند. همچنین نکات جالبی درباره اختلافات با برخی افراد و موضوعات مربوط به انتقال مسئولیت‌ها و مدیریت کتابخانه‌ها مطرح شده است. این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ فرهنگ و ادب معاصر ایران، پژوهشگران حوزه کتابداری و مدیریت فرهنگی، و کسانی که به زندگی و آثار منوچهر ستوده و ایرج افشار علاقه دارند، منبعی ارزشمند و خواندنی محسوب می‌شود.

درباره کتاب نامه‌های منوچهر ستوده و ایرج افشار

در نامه‌های منوچهر ستوده به ایرج افشار نکات جالب و مهمی درباره روابط و اختلافات این دو شخصیت فرهنگی مطرح شده است. این نامه‌ها نشان‌دهنده رابطه‌ای پرتنش و پر از گلایه‌های ستوده نسبت به افشار است. ستوده بارها از نوع مدیریت و رفتار افشار و برخی همکاران دیگر مانند دانش‌پژوه انتقاد می‌کند و از اینکه مجبور است خود را فدای دیگران کند، ابراز نارضایتی می‌نماید. او در نامه‌ها به مشکلاتی مانند اختلاف بر سر کلید صندوق‌های آهنی محل نگهداری نسخ خطی، دعوا بر سر ثبت و ضبط کتاب‌ها، و نحوه اداره کتابخانه مرکزی اشاره می‌کند. ستوده همچنین درباره برداشت‌های نادرست و سوءظن‌هایی که برخی افراد نسبت به او دارند، گلایه می‌کند و از رفتارهای ریاست‌مآبانه و برخوردهای غیرمنصفانه انتقاد می‌نماید. در عین حال، او به تلاش‌های خود برای پیشبرد امور کتابخانه و فرهنگ اشاره دارد و از اینکه برخی همکارانش به جای همکاری، مانع ایجاد می‌کنند، شکایت می‌کند. در مجموع، نامه‌ها تصویری صریح و بی‌پرده از اختلافات کاری و شخصی میان منوچهر ستوده و ایرج افشار ارائه می‌دهند که علاوه بر مسائل حرفه‌ای، به روابط انسانی و چالش‌های مدیریتی در فضای فرهنگی آن زمان نیز پرداخته‌اند.

خواندن کتاب نامه‌های منوچهر ستوده و ایرج افشار را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب «نامه‌های منوچهر ستوده و ایرج افشار» به ویژه به علاقه‌مندان به تاریخ فرهنگ و ادب معاصر ایران، پژوهشگران حوزه کتابداری و مدیریت فرهنگی، و کسانی که می‌خواهند با زندگی، دیدگاه‌ها و روابط دو چهره برجسته فرهنگی ایران آشنا شوند، توصیه می‌شود. این کتاب برای مخاطبانی مناسب است که به مطالعه اسناد دست اول، نامه‌نگاری‌های تاریخی و تحلیل روابط انسانی و حرفه‌ای در فضای فرهنگی و پژوهشی علاقه دارند. همچنین کسانی که به شناخت بهتر چالش‌ها و تعاملات مدیریتی در مراکز فرهنگی و کتابخانه‌ها علاقه‌مندند، می‌توانند از این اثر بهره ببرند.