کتاب «شب‌های سفید» اثر حسین قربانزاده، خاطرات اسیر آزادشده ایرانی به نام عبدالحسن طالبی را روایت می‌کند. این کتاب به شرح تجربه‌های تلخ و شیرین اسارت در جنگ ایران و عراق می‌پردازد و تصویری واقعی و مستند از زندگی اسرا و شرایط سخت آن دوران ارائه می‌دهد. این اثر علاوه بر جنبه‌های تاریخی، از نظر انسانی و روانشناسی نیز اهمیت دارد، چرا که به بازتاب روحیات، مقاومت و امید در شرایط دشوار می‌پردازد. بنابراین، «شب‌های سفید» کتابی است مستند و تأثیرگذار درباره خاطرات اسارت در جنگ که برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران، جنگ تحمیلی و زندگی آزادگان توصیه می‌شود.

خواندن کتاب «شب‌های سفید» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب «شب‌های سفید» به ویژه به این گروه‌ها توصیه می‌شود: علاقه‌مندان به خاطرات و مستندات جنگ ایران و عراق و زندگی آزادگان اسیر شده در آن دوران، کسانی که می‌خواهند با واقعیت‌های تلخ و انسانی اسارت و مقاومت روحی در شرایط سخت آشنا شوند، پژوهشگران و دانشجویان تاریخ معاصر ایران و مطالعات جنگ تحمیلی، مخاطبانی که به آثار زندگی‌نامه‌ای و خاطره‌نگاری با روایتی صادقانه و تأثیرگذار علاقه دارند. این کتاب تصویری واقعی و انسانی از شرایط اسارت و امید به آزادی ارائه می‌دهد و برای درک بهتر ابعاد جنگ و تأثیر آن بر زندگی افراد مناسب است.

در بخشی از کتاب «شب‌های سفید» می‌خوانیم

افسر درجه‌داری که روی صندلی نشسته بود به اولین اسیر آسایشگاه اشاره کرد که برود جلو و نان بردارد. بچه‌ها به‌نوبت رفتند و از روی زمین یک نان برداشتند. یک نفر انگار دو قرص برداشت. سرباز عراقی رفت سراغش و با باطوم افتاد به جانش نان‌ها از دست اسیر افتاد. سرباز نان‌ها را برداشت و انداخت روی نان‌های دیگر و اسیر کتک‌خورده را هل داد توی صف و اجازه نداد سهمش را هم بردارد.