کتاب «تربیت متشخصانه» نوشته سید علیرضا تراشیون اثری درباره فرزندپروری و پرورش شخصیت است که با زبانی ساده، راهکارهایی عملی برای تربیت فرزندانی با شخصیت، مسئولیت‌پذیر و متشخص ارائه می‌دهد. کتاب در چهار فصل به مباحثی مانند تعریف تشخص، فواید تربیت متشخصانه، شاخصه‌ها و فرمول‌های ارزیابی شخصیت، نقش والدین در تربیت، آسیب‌های فقدان تشخص و راه‌های عملی تربیت فرزند متشخص می‌پردازد. هدف اصلی کتاب، پاسخ به این پرسش است که «چگونه فرزندمان را متشخص تربیت کنیم» و مخاطب آن والدین و مربیان علاقه‌مند به تربیت صحیح فرزند است.

درباره کتاب تربیت متشخصانه

کتاب «تربیت متشخصانه» بر اهمیت شادی و شادمانی در تربیت کودک تأکید دارد و شادی را یکی از زیرساخت‌های اصلی رشد شخصیت سالم و موفق می‌داند. این کتاب بیان می‌کند که شادی درونی و رضایتمندی از زندگی، موجب افزایش خلاقیت، اعتماد به نفس و توانایی حل مسئله در فرزندان می‌شود و نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات روحی و اجتماعی دارد. همچنین، داشتن محیط شاد و حمایتگر در خانه و مدرسه را لازمه تربیت فرزندانی متشخص و مسئولیت‌پذیر می‌داند. کتاب در بخش‌هایی که به ایجاد محیط شاد، تقویت اعتماد به نفس و تشویق به پرسشگری و تجربه‌های جدید می‌پردازد، به والدین برای افزایش خلاقیت فرزندان کمک می‌کند. این بخش‌ها راهکارهایی مانند حمایت از علایق کودک، فراهم کردن فرصت برای تجربه فعالیت‌های متنوع (مانند نقاشی، کاردستی و بازی)، پرهیز از سرزنش و ایجاد فضای امن برای آزمون و خطا را مطرح می‌کند. همچنین بر اهمیت نقش والدین در تشویق به تفکر مستقل و حل مسئله تأکید دارد که همگی از عوامل کلیدی رشد خلاقیت در کودکان هستند.

خواندن کتاب تربیت متشخصانه را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب «تربیت متشخصانه» به والدین، مربیان، معلمان و هر کسی که به تربیت نسل آینده و بهبود روابط فردی و اجتماعی اهمیت می‌دهد توصیه می‌شود. این کتاب برای کسانی مناسب است که به دنبال راهکارهای عملی برای پرورش شخصیت، مسئولیت‌پذیری و تشخص در فرزندان یا خودشان هستند و می‌خواهند نقش مؤثرتری در تربیت و رشد شخصیت نسل جدید ایفا کنند.

در بخشی از کتاب تربیت متشخصانه می‌خوانیم 

فصل دوم: فواید تربیت متشخصانه: در فصل گذشته، تعریفی از «تربیت متشخصانه» ارائه شد. در این فصل، فواید آن بررسی می‌شود. تربیت متشخصانه در هر سیستم یا نظامی متشکل از اجزای گوناگون است. برخی از این اجزا عبارت‌اند از: شادی و شادمانی؛ خلاقیت و نوآوری؛ قدرت حل مسأله؛ آینده‌نگری؛ قدرت موفقیت؛ قدرت مقابله با مشکلات روحی و روانی و هوش اجتماعی. 1) شادی و شادمانی: شادمانی یکی از مؤلفه‌های مهم در سلامت روان و شخصیت است. انسان‌هایی که سلامت شخصیت دارند افرادی بانشاط و شادند. شادمانی حسی زیبا و درونی است که انسان نسبت به زندگی‌اش دارد. اگر به‌دنبال عوامل بیرونی برای شاد بودن بگردید، به بیراهه رفته‌اید. موسیقی، مهمانی و مسافرت همگی فقط مسکن‌هایی موقت و کوتاه‌مدت‌اند. برای افزایش شادی و حال خوب خود باید قدرت عملکرد را افزایش دهیم. برای مثال، سرِ کار می‌رویم تا ثروت به دست بیاوریم و زندگی‌مان را اداره کنیم. انسانی که عملکرد خوبی داشته باشد از این موقعیت راضی است و این «رضایتمندی از عملکرد» موجب شادی و شادمانی در او می‌شود. اسلام به شادی و شادمانی اهمیت می‌دهد، اما برای آن معیار و ملاک نیز تعیین کرده‌است. شادی‌هایی که به‌منظور پیشبرد اهداف اسلام و احیای ارزش‌های انسانی باشد ممدوح و پسندیده‌است. از‌امیرالمؤمنین علی(ع) روایت شده‌است: «السُّرُورُ یبْسُطُ النَّفْسَ وَ یثِیرُ النَّشَاطَ» (شادمانی موجب انبساط روح و مایهٔ وجد و نشاط می‌شود). بنابر نتایج پژوهش‌های گوناگون، خانواده‌هایی که نشاط و شادی در آن‌ها جریان دارد اغلب در تربیت فرزندان و تعلیم و آموزش آن‌ها موفق‌ترند. تربیت متشخصانه یک گام جلوتر از تربیت معمولی است، زیرا همه‌جانبه است و شخصیت فرد را در تمام ابعاد پرورش می‌دهد. تربیت همه‌جانبه زیرساخت دارد. جنبه‌های گوناگون زیرساخت شخصیت در این تربیت پیش‌بینی شده است و این یعنی پایه و رمز موفقیت فرد رقم خورده‌است. بنابراین می‌توان گفت: «تربیت پایه و رمز موفقیت است». یکی از نتایج تربیت متشخصانه کمک به افزایش استفاده از قابلیت‌های فردی است. فردی که با تربیت متشخصانه پرورش یابد به‌راحتی شغلش را انتخاب خواهد کرد و درآمد کافی خواهد داشت. دیگر لازم نیست نگران او باشید، زیرا به‌گونه‌ای تربیت شده که می‌تواند مسیرش را به‌درستی انتخاب کند. آیا ممکن است چنین شخصی شادی و شادمانی را تجربه نکند؟ »