کتاب وجود مقدس شما: کشف نور درون اثر  دبی فورد، نویسنده، آموزگار و مربی شناخته‌شده در حوزه رشد درونی و معنوی است. این کتاب اثری الهام‌بخش در زمینه خودشناسی، بیداری معنوی و رهایی از تاریکی‌های درونی‌ست. دبی فورد در این اثر، مخاطب را به سفری درونی دعوت می‌کند؛ سفری برای یافتن نوری که همواره درون ما حضور دارد، اما اغلب نادیده گرفته می‌شود. این کتاب پس از درگذشت نویسنده منتشر شده و به‌عنوان آخرین پیام معنوی او، عمقی ویژه و تأثیرگذار دارد.

درباره کتاب وجود مقدس شما

در وجود مقدس شما، دبی فورد با زبانی ساده و صمیمی، مخاطب را با مفاهیم عمیقی چون نور درون، اتصال با خداوند، نیایش و حضور آگاهانه در لحظه آشنا می‌سازد. نویسنده باور دارد که خداوند در درون ما حضور دارد و لازم نیست برای یافتن او در بیرون جست‌وجو کنیم. او معتقد است که با بازیابی ارتباطی معنوی با خود، می‌توانیم از بحران‌ها، افسردگی، سردرگمی و احساس پوچی رها شویم و نجات پیدا کنیم.
دبی فورد در خلال متن، داستان‌هایی واقعی از زندگی خود را روایت می‌کند: لحظاتی که در آستانه‌ی سقوط بوده، امیدی در دل نداشته و تنها اتصال به نیروی درون توانسته او را نجات دهد. او با صداقت از دردها و نجات‌یافتن‌هایش می‌گوید و همین ویژگی، کتاب را به اثری انسانی، قابل لمس و اثرگذار تبدیل کرده است.
اثر حاضر نوعی راهنمای معنوی عملی نیز به شمار می‌آید؛ کتابی که نه‌تنها برای خواندن، بلکه برای زندگی کردن با آن نوشته شده است. دعاها، تمرین‌ها و تأملات موجود در متن، فرصتی فراهم می‌کنند تا مخاطب بتواند در زندگی روزمره‌اش با معنویت آشتی کند.

خواندن کتاب وجود مقدس شما را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب برای تمام افرادی نوشته شده که در مسیر خودشناسی، جست‌وجوی معنویت، یا به‌دنبال بازیابی امید در زندگی هستند. اگر در زندگی با بحران‌های عاطفی، معنوی یا روانی روبه‌رو شده‌اید یا احساس می‌کنید از خود واقعی‌تان فاصله گرفته‌اید، این کتاب می‌تواند الهام‌بخش و راهگشای شما باشد.
همچنین دوست‌داران آثار خودیاری، معنویت‌گرایان، علاقه‌مندان به نیایش و تفکر عمیق، و کسانی که به دنبال تغییر درونی پایدار هستند، مخاطبان اصلی این کتاب‌اند. این اثر، هم برای مطالعه فردی و هم به‌عنوان کتابی برای جلسات مراقبه، گروه‌های رشد فردی یا مطالعات معنوی مناسب است.

در بخشی از کتاب وجود مقدس شما می‌خوانیم:

نبات دل، شناخت و تأیید خود در ژرف‌ترین لایه‌ها، محترم شمردن آن کسی که هستیم و آن کاری که هر روز انجام می‌دهیم، است، نه بدیهی شمردن خود و کارهایمان. نبات دل می‌تواند این باشد که در پایان روز به خودمان فرصت دهیم تا با صدای بلند یا آرام بگوییم: «به‌به! آفرین به من! در مدرسه یک ساعت کار داوطلبانه انجام دادم.
آشپزخانه را تمیز کردم. کارهای مالیاتی‌ام را انجام دادم. اتومبیلم را شستم. با این که حوصله نداشتم، به مادربزرگم تلفن زدم.» وقتی درک می‌کنیم انسان بودن چه قدر نیازمند تلاش است، به خودمان نبات دل می‌دهیم. بسیاری از ما باور داریم که انجام دادن همۀ کارهای لازم، وظیفۀ ماست.
پس چرا باید به خودمان احترام بگذاریم و از خود سپاس‌گزاری کنیم؟ اما وجود ژرف‌تر ما برای هر گامی که در مسیر نیکی برمی‌داریم، آرزوی سپاس‌گزاری دارد. سپاس‌گزاری از خود به ما امکان می‌دهد ارتباطی ژرف را با خدا احساس کنیم. با سپاس‌گزاری از خودمان، کل برتر را سپاس‌می‌گوییم.
دوره‌ای از زندگی‌ام را به یاد دارم که از پروازهای فراوان در سراسر کشور و برگزاری دوره‌ها و سخنرانی‌ها به شدت خسته بودم. شبی دوستم جاستین با دیدن خستگی و تمام شدن انرژی‌ام گفت: «می‌خواهم با خودت رفتاری داشته باشی که با آماچی داری. می‌خواهم با خودت چنان رفتار کنی که با یک انسان مقدس و مهم برخورد می‌کنی.»
بی‌درنگ مخالفت کردم و گفتم: «اما من آماچی نیستم. او خاص است. او مقدس است.» البته همین که این واژه‌ها از دهانم بیرون آمدند، متوجه شدم که من، او هستم. همۀ ما آماچی هستیم. او یک آینۀ زیبا و شفاف است که الهی بودنمان را به ما بازمی‌تاباند. آماچی مانند همۀ ما، ذره‌ای الهی‌ست. وقتی به خود نبات دل می‌دهیم، یعنی این واقعیت را تأیید می‌کنیم.
نبات دل راهی برای ویژه، دوست‌داشتنی و محترم دیدن خودمان است. وقتی شما خودتان را در خلوت جهانتان دوست دارید، در جهان بیرون عشق را می‌آفرینید، بیرون می‌کشید و جذب می‌کنید.