این کتاب با اتکا بر اسنادی مشتمل بر انواع مکاتبه‌های اداری و عرایض مردمی، درصدد تاریخ‌نگاری قطعه‌ای کلیدی اما تاکنون ناکاویده از تاریخ معاصر ایران است: کوچ مستمندان آذربایجان به تهران در اواخر دهه‌ی 1320 خورشیدی. این کوچ از نخستین لحظه‌هایی در تاریخ معاصر ایران بوده است که دیوان‌سالاران پایتخت‌نشین را به طراحی و اجرای انواع سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی برای رسیدگی به مستمندان شهرستان‌ها واداشت، ولو در سطحی بس نازل. بر این مبنا، کوچ فراموش‌شده‌ی مستمندان آذربایجان از برخی جنبه‌ها لحظه‌ی تأسیس برخی سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی در زمینه‌ی رسیدگی دیوان‌سالاران به مستمندان را در مقیاس ملی رقم زد.

درباره ی کتاب کوچ در پی کار و نان

با این حال، رسیدگی‌های دیوان‌سالاران ضرورتا مرحمتی‌های دولت به مستمندان و صرفا بازتاب انواعی از نوع‌دوستی‌های ایدئولوژیک اندیشانه نبود. دیوان‌سالاران برای صیانت از کلیت مصالح و منافع طبقات مسلط، به ناگزیر در صدد رفع دغدغه‌های دیگری برآمده بودند، دغدغه‌هایی نوپدید در قاموس مملکت‌داری طی تاریخ ایران که از ادوار متاخر پیشه‌ی مشروطه به بعد هر چه پررنگ‌تر می‌شدند. نیرویی که دیوان‌سالاران را واداشت سیاست‌هایی برای رسیدگی به مستمندان آذربایجان طراحی و اجرا کنند، از جمع متفرق مستمندان آذربایجان برآمد، اما نه از جنس مقاومت علنی یا نهانی دهقانان بود که فقط در روستاها جلوه می‌یافت، نه از جنس پیشروی آرام تهی‌دستان شهری که بعدها قوت گرفت و نه از جنس سیاست متعارف طبقه‌ی کارگر که هنوز چندان گستره‌ی گسترده‌ای نداشت.

خواندن کتاب کوچ در پی کار و نان را به چه کسانی توصیه می کنیم

این کتاب می‌تواند به عنوان منبعی جامع برای مطالعه و بررسی پدیده مهاجرت و تأثیرات اقتصادی و اجتماعی آن مورد استفاده قرار گیرد . این کتاب می‌تواند به عنوان منبعی جامع برای مطالعه و بررسی پدیده مهاجرت و تأثیرات اقتصادی و اجتماعی آن مورد استفاده قرار گیرد .