هفت گناه مرگبار روان شناسی

اثری جسورانه و انتقادی که به مشکلات عمیق و سیستماتیک در روان‌شناسی علمی و علوم اجتماعی می‌پردازد. چیمبرز، به‌عنوان یک روان‌شناس تجربی، هفت «گناه کبیره» را شناسایی می‌کند که به باور او فرهنگ پژوهش علمی را تضعیف کرده‌اند. این گناهان شامل انتشار انتخابی (انتشار تنها نتایج مثبت و نادیده‌گرفتن نتایج منفی)، تکرارناپذیری (عدم‌امکان تکرار آزمایش‌ها توسط دیگر محققان)، سوءاستفاده از روش‌های آماری و فقدان شفافیت در فرایندهای پژوهشی است.

درباره ی کتاب هفت گناه مرگبار روان شناسی

چیمبرز پیشنهاد می‌کند که روان‌شناسی و دیگر علوم اجتماعی باید به‌سمت علم باز (Open Science) حرکت کنند، جایی که داده‌ها، روش‌ها و نتایج به‌طور کامل در دسترس جامعه‌ی علمی قرار گیرند. او همچنین از محققان می‌خواهد که پیش‌ثبت‌نام (Preregistration) مطالعات را به‌عنوان یک استاندارد جدید بپذیرند تا از دستکاری در داده‌ها و نتایج جلوگیری شود. این کتاب نه‌تنها یک انتقاد تند از وضعیت فعلی است، بلکه راه‌حل‌های عملی و الهام‌بخشی برای بهبود فرهنگ علمی ارائه می‌دهد. چیمبرز در این کتاب با ترکیبی از طنز، داستان‌های واقعی و تحلیل‌های دقیق، خواننده را به تفکر وادار می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه فشار برای انتشار مقالات بیشتر و کسب شهرت، محققان را به‌ سمت انجام کارهای غیراخلاقی سوق داده است.

خواندن کتاب هفت گناه مرگبار روان شناسی را به چه کسانی توصیه می کنیم

این اثر نه‌تنها برای روان‌شناسان، بلکه برای هرکسی که به سلامت و آینده‌ی علم علاقه‌مند است، خواندنی است. چیمبرز با شجاعت و صداقت، مسائلی را مطرح می‌کند که بسیاری ترجیح می‌دهند نادیده بگیرند، و درعین‌حال امیدواری را برای آینده‌ای بهتر در علم زنده نگه می‌دارد.

در بخشی از کتاب هفت گناه مرگبار روان شناسی می خوانیم

مانیفستی برای اصلاح فرهنگ پژوهش علمیاین کتاب حاصل چیزی است که فقط می‌توانم نامش را سرخوردگی از فرهنگِ ساری و جاری در علوم روان‌شناختی بگذارم. همیشه عادت داشتم به فرهنگ حرفه‌مان همچون یک دژ بیندیشم؛ حریمی از جد و جهد که مدت‌ها پیش پیشینیانمان آن را پایه‌گذاری کرده‌اند. همچون هر خانه‌ای، این دژ نیز به مراقبت و توجهِ پیوسته نیاز دارد، اما در گذر زمان به جای تعمیر، آن را رها کرده‌ایم تا به ویرانه‌ای تبدیل شود. پنجره‌ها کثیف است و کدر. سقف چکه می‌کند و دیگر حافظِ ساکنان از باران نیست.