آنچه امروز باعث شناخته شدن پروین اعتصامی به این نام و نشان شده، انتشار دیوان اوست که در سال 1314 به کوشش پدرش صورت گرفت. چاپ نخست دیوان با دیباچه‌ای از ملک‌الشعرای بهار، شاعر و استاد زبان‌شناسی، همراه است و شامل بررسی او در خصوص ارزش ادبی و ویژگی‌های آثار این شاعر بزرگ می‌باشد. این دیوان شامل یکصد و پنجاه قصیده و مثنوی است که در زمان خود پروین نوشته شده و مقدمه‌ای از خود او نیز در آن گنجانده شده است.

درباره کتاب دیوان پروین اعتصامی

دوران زندگی پروین اعتصامی زمانی بود که به دلیل حاکمیت نظام مردسالار، فرصت‌های تحصیل و پرورش برای زنان به حد کافی فراهم نبود و آنان نتوانستند به اندازه قابلیت‌های نهفته‌شان پیشرفت کنند. به همین دلیل، تعداد زنان عالم، شاعر و ادیب در ایران نسبت به مردان بسیار کم است و پروین اعتصامی در میان این معدود زنان، از جمله نادره‌ها به شمار می‌آید. ملک‌الشعرای بهار در مقدمه دیوان پروین می‌گوید: «در ایران که مهد سخن و فرهنگ است، اگر شاعران مردی با استعدادهای شگفت‌انگیز وجود دارند، جای تعجب نیست؛ اما شاعری از جنس زن که دارای چنین قریحه و توانایی باشد و اشعاری این‌چنین زیبا و دلنشین بسراید، بسیار نادر است و شایسته تحسین و ستایش بی‌پایان است.»

خواندن کتاب دیوان پروین اعتصامی را به چه کسانی توصیه می کنیم

خواندن دیوان پروین اعتصامی به افرادی که علاقه‌مند به شعر فارسی و ادبیات کلاسیک هستند، توصیه می‌شود. این دیوان برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از مفاهیم انسانی، اجتماعی و اخلاقی هستند، نیز مفید است. همچنین کسانی که به شعرهای ساده اما پرمحتوا و پندآموز علاقه دارند، از این دیوان بهره‌مند خواهند شد.