کتاب یاد محمد علی جمالزاده به کوشش علی دهباشی است. در این مورد آمده است: نویسنده و مترجم معاصر ایرانی بود. او را پدر داستان کوتاه زبان فارسی و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند. او نخستین مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود و یکی نبود در سال 1300 خورشیدی در برلین منتشر ساخت. جمالزاده در سال 1965 نامزد جایزه نوبل ادبیات گردید. وی تا به امروز در کنار زین العابدین رهنما، حسین قدس نخعی و ابوالقاسم اعتصام‌ زاده به عنوان تنها فارسی زبانان نامزد جایزه نوبل ادبیات شناخته می‌شوند. محمدعلی جمال‌ زاده را همراه با صادق هدایت و بزرگ علوی سه بنیانگذار اصلی ادبیات داستانی معاصر فارسی می‌دانند. داستان کوتاه فارسی شکر است را که در کتاب یکی بود یکی نبود او چاپ شده‌است، عموماً به عنوان نخستین داستان کوتاه فارسی به شیوه‌ی غربی می‌شمارند. این داستان پس از هزار سال از نثرنویسی فارسی نقطه عطفی برای آن به شمار می‌رفت. به علاوه، مقدمه‌ی جمال‌ زاده بر کتاب یکی بود یکی نبود سند ادبی مهم و در واقع بیانیه نثر معاصر فارسی است. در این مقدمه جمال‌زاده مؤاکداً بیان می‌کند که کاربرد ادبیات مدرن نخست بازتاب فرهنگ عامه و سپس انعکاس مسائل و واقعیتهای اجتماعی است.» این کتاب را نشر ثالث چاپ کرده و در اختیار خوانندگان قرار داده است.