در دنیای زبانشناسی بدون شک هیچ اسمی در دنیا بزرگتر از نام نوام چامسکی نیست و در ایران هم نامی به قدرت کوروش صفوی در این علم نیست. این کتاب نوشته‌ی چامسکی با ترجمه‌ی دکتر کوروش صفوی است که خوانش آن را لذت بخش‌تر از همیشه می‌کند. نوآم چامسکی در حوزه‌ی سیاست هم دستی دارد، جبهه‌ی سیاسی او سوسیالیت آنارشیست رادیکال است. او یکی از منتقدین نظام آمریکا در جنگ ویتنام بود و بارها از سیاست خارجی این کشور را مورد انتقاد قرار داد.

درباره ی کتاب زبان و اندیشه

کتاب زبان و اندیشه نوشته‌ی نوام چامسکی برای نخستین بار در سال 1379 منتشر شده است. کوروش صفوی، مترجم کتاب درباره‌ی این کتاب می نویسد: «زبان و اندیشه شکل مکتوب بحثی است که به سال 1993 در میزگردی با حضور نوام چامسکی، استاد زبان شناسی و فلسفه انستیتو تکنولوژی ماساچوست [MIT ] ، آکیل بیلگرامی، استاد فلسفه دانشگاه کلمبیا، جورج میلر، استاد روان شناسی دانشگاه پرینستون و جیمز شوارتس، استاد زیست شناسی اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا برگزار شد. قرار بر این بود تا ابتدا نوام چامسکی طرح خود را درباره زبان و اندیشه در قالب مقاله ای ارائه دهد و سپس به ترتیب، آکیل بیلگرامی، جورج میلر و جیمز شوارتس دیدگاههای خود را درباره آرای چامسکی به دست دهند و در پایان، چامسکی پاسخگوی سوالات آنان باشد .

خواندن کتاب زبان و اندیشه را به چه کسانی توصیه می کنیم

کتاب زبان و اندیشه یمی از مهمترین کتاب‌هایی است که در حوزه‌ی زبان شناسی نوشته شده است. این کتاب تلفیقی از نظریه‌های سیاسی چامسکی و زبانشناسی است. خواندن این کتاب را به دانشجویان زبانشناسی و کسانی که به زبانشناسی علاقمند هستند پیشنهاد می‌کنید. این کتاب میتواند انتخاب مناسبی برای مطالعه‌ی استادان این حوزه هم باشد .

در بخشی از کتاب زبان و اندیشه می خوانیم

زبان، موضوعی به مراتب جالبتر و مهمتر از آن است که تنها در اختیار عالم کهنه نگر فقه اللغه یا تقلیل گرای ( reductionist ) معاصر باقی بماند؛ زیرا در این میان وحدتی وجود دارد که از دو فرض نشئت می گیرد. یکی از این دو، فرض را بر این می گذارد که رابطه میان روان آدمی و گفتار به مراتب ظریفتر و پیچیده تر از حدی است که بتوان دریافت. و فرض دوم بر این پایه است که زبان اگرچه یکی از راههای ایجاد ارتباط ما با دیگران است، ولی نه تنها بیانگر اندیشه بلکه حاکی از عاطفه و احساس نیز هست، به گونه ای که تحلیل صرفاً عقلایی زبان چیزی بیش از توضیح شیمیایی گل سرخ برای توصیف این گل به دست نخواهد داد.