حسین علی درود خداوند بر او موید در کتاب «حسین علی» در فصل هایی متعدد و کوتاه به روایت واقعه عاشورا می پردازد کتاب از حرکت امام از مدینه آغاز می شود و با شهادت حضرت اباعبدالله الحسین به پایان می رسد. کتاب «حسینِ علی» در مقایسه با کتاب های دیگر در این زمینه دارای ویژگی های منحصر به فرد زیادی است مهمترین ویژگی کتاب مستند بودن روایات آن است کتاب در عین حال که از لحاظ ادبی اثری ارزشمند و قوی است ولی از لحاظ روایات تاریخی نیز متکی بر منابع متعدد و موثقی است و در پایان هر فصل از این منابع نام برده شده است دیگر ویژگی های کتاب « حسینِ علی» نثر منحصر به فرد موید است. موید که خود دارای تحصیلات حوزوی است و بر زبان عربی را تسلطی کامل دارد در این کتاب کمتر از لغات عربی استفاده کرده است و سعی نموده در این مقتل گونه فارسی جایگزین های مناسب و هنرمندانه ای برای لغات و عبارات عربی بیاورد و ترجمه ای بدیع از احادیث و روایات ارائه کند و آخرین نکته این که در بعضی از فصل های کتاب شعرهایی در قالب های کلاسیک نو از موید در رثای سالار شهیدان و یارانشان آورده شده است که خواندنشان خالی از لطف نیست. کتاب «حسینِ علی» (درود خداوند بر او) در شصد و ده صفحه و با قیمت هشت هزار و پانصد در اختیار علاقمندان ادبیات عاشورایی قرار دارد. بخش ابتدایی فصل شصت وهفت با عنوان «کربلا، چرایی گزینش» : موید که از خانواده ای مذهبی و روحانی است و همچنین خود داری تحصیلات حوزوی نیست هست در کتاب «حسین علی» با نگرشی نو به سراغ روایت وقایع عاشورا رفته است. کتاب دارای فصول متعدد و کوتاهی است که از «کربلا، همان جای که حسینِ علی در آن کشته شد -خداوند پذیره اش گردد- در سوی خشکیِ سرزمینِ کوفه است حُر آن گروه را واداشت در همان جا فرود آیند، بی آب و آبادی. و این بیست و سومین جایِ فرودِ او بود. و آن روز، روز پنج شنبه بود؛ روزِ دوم محرّم سالِ شصت و یک. و حُر با سپاهیانش کناری او فرود آمد. سیّد* فرماید: و چنین شد که هرگاه رفتن می آغازید، بازش می داشتند گاهی، و هم پایش می شدند گاهی دیگر؛ تا به کربلا رسید. و این دوّمِ محرم بود. و چون بدان جا رسید، فرمود: «نام این سرزمین چیست؟» گفتند: «کربلا» فرمود: «فرود آیید؛ به خدا سوگند! اینجاست جای فرودمان و جایِ فروریختنِ خون مان. به خدا سوگند! اینجاست نگاره های گورهای مان. به خدا سوگند! اینجاست شکنج گاهِ به بند گرفتار آمدنِ بانوانِ مان. نیایم -درود خداوند بر او- چنین مرا فرمود» پس فرود آمدند و توش و بُنه در سویی از فرات نهادند و خرگاهِ حسین برای خاندان و پسران و دخترانش برپا شد. همچنین خرگاهِ برادران و عموزادگان برپاشد کنارِ خرگاهِ او؛ و خرگاهِ یاران و همراهان نیز. و حُر فرود آمدِ حسین را در کربلا، برای عبیدالله نوشت.