سروش
ویلیام شکسپیر
«تربیت واقعی این نیست که انسان وارد دنیای فرهنگ رویایی شود، بلکه باید خود را تابع انضباط غم و شادی سازد.» در این نمایشنامه شکسپیر، کوشش‌های بی‌نتیجه بازیگران و تظاهر آنها به مقاومت در برابر جاذبه عشق و در نهایت تسلیم شدنشان در برابر این نیروی بزرگ به تصویر کشیده می‌شود. او به طور غیرمستقیم با طنز، ماهیت واقعی انسان و انحرافات آن را به نمایش می‌گذارد.
اگرچه این نمایشنامه در زمره شاهکارهای مشهور شکسپیر مانند «رومئو و ژولیت»، «ژولیوس سزار»، «اوتلو» و «هملت» قرار نمی‌گیرد و حوادث داستان آن چندان زیاد نیست، اما می‌توان آن را از آثار نسبتاً خوب شاعر به شمار آورد. در این اثر، نویسنده بیشتر بر مشاجرات لفظی تأکید دارد و بخش عمده‌ای از گفتگوها به رنگ مزاح و بذله‌گویی درآمده است. شکسپیر در این کمدی، جنبه‌های خنده‌آور گفتار و رفتار شخصیت‌های غیرعادی یا مضحک را به خوبی به تصویر می‌کشد. نویسنده سعی دارد در این لفافه طنز و تمسخر، طبیعت واقعی انسان و انحرافات آن را نشان دهد. تلاش بیهوده بازیگران و تظاهر آنان به مقاومت در برابر کشش عشق و در نهایت شکست آنها در برابر این قدرت عظیم و تسلیم به مقتضای طبع و خوی بشری، به خوبی در این نمایشنامه نمایان است. اگرچه طرح داستان از خود شکسپیر است، اما نوع اسامی برخی از شخصیت‌ها نشان می‌دهد که ارتباطی با کمدی‌های متداول آن زمان در فرانسه دارد و شاید شاعر از آنها الهام گرفته باشد. به طور کلی، این نمایشنامه در عین حال که مضحک و سرگرم‌کننده است، بسیار آموزنده نیز می‌باشد.
خواندن این کتاب را به علاقمندان ادبیات کلاسیک، نمایشنامه و طرفداران آثار شکسپیر توصیه می کنیم.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» می‌باشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir
