نمایشنامه ژولیوس سزار

نمایشنامه «ژولیوس سزار» یکی از آثار مشهور ویلیام شکسپیر است که در حدود سال 1599 نوشته شده است. این نمایشنامه به بررسی موضوعات قدرت، خیانت، وفاداری و عواقب سیاسی می‌پردازد و داستان آن حول محور ترور ژولیوس سزار، رهبر روم، و پیامدهای آن می‌چرخد. «ژولیوس سزار» به عنوان یک نمایشنامه سیاسی و اجتماعی، همچنان در دنیای امروز مورد توجه قرار دارد و به تحلیل‌های عمیق‌تری درباره قدرت و اخلاق در سیاست می‌پردازد.

درباره کتاب ژولیوس سزار

داستان نمایشنامه با نگرانی‌های برخی از شخصیت‌ها درباره قدرت روزافزون سزار آغاز می‌شود. کاسیو و برتوس، دو سناتور رومی، نگران این هستند که سزار به یک دیکتاتور تبدیل شود. آن‌ها تصمیم می‌گیرند که سزار را ترور کنند تا جمهوری روم را نجات دهند. در روز ترور، برتوس، که به عنوان یک دوست و وفادار به سزار شناخته می‌شود، در نهایت به این تصمیم می‌رسد که به کاسیو و دیگران بپیوندد.

خواندن کتاب ژولیوس سزار را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم

فعالان سیاسی و اجتماعی، علاقه‌مندان به ادبیات، علاقه‌مندان به تئاتر، افراد علاقه‌مند به تاریخ و به طور کلی، «ژولیوس سزار» به دلیل موضوعات جهانی و انسانی‌اش، می‌تواند برای هر کسی که به تفکر درباره مسائل اجتماعی و سیاسی علاقه‌مند است، مناسب باشد.

در بخشی از کتاب ژولیوس سزار می خوانیم

سزار هشدار پیشگو را نمی‌خواند، و در عمارت سنا در زیر نگاه مضطرب توطئه‌گران بر کرسی خویش می‌نشیند. مِتِلوس سیمبِر در برابر سزار زانو می‌زند و درخواست‌نامه‌یی را به او تقدیم می‌کند که سزار به این درخواست نیز توجهی نمی‌کند. سیمبِر از دیگران یاری می‌خواهد، و یاری خواستن نشانه‌یی‌ست میان توطئه‌گران برای دشنه زدن به سزار. توطئه‌گران از چند جهت به سزار حمله می‌کنند، از پیش و پس به او ضربه‌های مهلک‌ می‌زنند، قیصر را به زمین می‌اندازند و می‌کشند. بروتوس ابتکار عمل را به دست می‌گیرد. تِرِبونیوس گزارش می‌دهد که مارک انتونی گریخته است.