کتاب شکنجه حاوی بیش از 60 صفحه از اسناد مربوط به برگ‌های بازجویی و صورت‌جلسه دادستانی کل انقلاب جمهوری اسلامی ایران از پرونده عاملان جنایت تاریخی عملیات مهندسی می‌باشد. در این کتاب، سرگذشت و چگونگی شکنجه سه پاسدار کمیته مرکزی انقلاب اسلامی و یک کفاش، که صرفاً به دلیل پاسدار و حزب‌اللهی بودن، مورد وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفته‌اند، بیان شده است. بی‌شک بازخوانی این فاجعه انسانی، یاری‌رسان نسل جوان انقلاب در مسیر شناخت تاریخی دشمنان انقلاب و معاندان نظام خواهد بود؛ نظامی که ریشه در خون شهیدانی چون محسن میرجلیلی، طالب طاهری و شاهرخ طهماسبی دارد. ناشر این کتاب تلاش کرده است تا با طراحی فرم و انتخاب نویسه مناسب، خوانندگان را در نزدیک شدن هر چه بیشتر به فضای اسناد مندرج یاری رساند.

خواندن کتاب شکنجه - جزئیات شکنجه ی چهار شهید کمیته ی مرکزی انقلاب اسلامی را به چه کسانی توصیه می کنیم

خواندن این اثر به علاقمندان تاریخ انقلاب اسلامی و نسل جوان توصیه می شود.

در بخشی از کتاب شکنجه - جزئیات شکنجه ی چهار شهید کمیته ی مرکزی انقلاب اسلامی می خوانیم

طاهر وارد خانه شد و به جان پاسداران افتاد و بعد از محلی که آن‌ها در آن بودند بیرون آمد و گفت اینطوری نمی شود از این‌ها اطلاعات گرفت. اولا باید این‌ها را بترسانید و با شدید ترین وجه از آنها اطلاعات بگیریم. ابتدا آن‌ها را مثل دفعه های قبل روی صندلی بستیم و سپس روی پاهای متورم و خون آلود آن ها آب جوش ریختیم، طوری که پوست بدن آن‌ها ترک خورده بود و تاول ها می ترکید. دندان‌های آن‌ها را در حالی که با مشت دهان‌شان را خون‌آلود کرده بودیم و شکسته بودیم، با انبردست کشیدیم. این ها در حالی بود که دیگر رمقی در بدن نداشتند و در حالی که ناله می کردند،  ما به این هم اکتفا نکرده و گوش آن ها را با چاقو بریدیم. در این حین که ما این کارها را انجام می دادیم، آن‌ها بارها بیهوش می شدند، ما شیوه دیگر و شدیدتری را بر آنان اعمال می کردیم. یک بار که یکی از آن ها به‌هوش آمده بود، تقی اتو را به کمر او گذاشت و در حالی که اتو داغ  شده بود بدن آن ها را سوزاند و مجددا بیهوش شد و پس از به‌هوش آمدن، مجددا آب داغ روی سر آن‌ها ریختیم و سر و صورت آن ها تاول زد و سپس موهای آن‌ها را به همراه پوست سرشان که سوخته بود کندیم و با میله های سربی که داتشیم، به سر و صورت آن‌ها زدیم، طوری که فک یکی از آن ها شکست. روی جاهایی که تاول ها ترکیده بود، ما کابل می زدیم و به همین خاطر، خون از همه جای بدن آن‌ها به راه افتاده بود و خون زیادی از بدن‌شان رفته بود. در آن موقع، پاسداران هر لحظه هزار بار آرزوی مردن می کردند. چون دیگر کاری نبود که روی آن‌ها انجام نداده باشیم. طاهر با نوک چاقو به جاهای مختلف بدن شان می کشید، طوری که عضوی از یدن آن‌ها نبود که خون آلود نباشد و حتی درآخر کار که مایوس شده بودیم و چیزی به دست نیاورده بودیم، چشم یکی از آن‌ها را در آوردیم و سپس تصمیم گرفتیم آن ها را بکشیم.