مرجعیت رسانه های اجتماعی در انتخابات

در این کتاب، ضمن مروری بر بسترهای این امر و با اتکا بر تحلیل SWOT که ابزاری کارآمد برای شناسایی شرایط محیطی و بیرونی سازمان است، به شناخت مهم‌ترین نقاط قوت و ضعف، همچنین فرصت‌ها و تهدیدات این عرصه پرداخته شده است. این تحلیل بر اساس یک جامعه آماری از نخبگان، شامل کارشناسان و مدیران سیاسی یا رسانه‌ای، انجام شده است.

درباره کتاب مرجعیت رسانه های اجتماعی در انتخابات

نقش‌آفرینی متفاوت شبکه‌های اجتماعی مجازی که از انتخابات 1384 به بعد هر دوره فراگیرتر شد، در انتخابات 1396 به نقطه اوج خود رسید. به‌گونه‌ای که مرجعیت صدا و سیما، احزاب و دیگر نهادهای تولیدکننده هژمونی را به چالش جدی کشید. از این منظر، هدایت‌گری شبکه‌های اجتماعی در انتخابات به سوی یک تفکر، نامزد یا جناح خاص، که ذیل نظریه «قدرت شبکه‌ای» قابل تفسیر است، جایگاهی تعیین‌کننده در ساخت آینده سیاسی کشور خواهد داشت. بنابراین، ضروری است که درباره نسبت این شبکه‌ها با آینده قدرت و دوره‌های آتی انتخابات آینده‌پژوهی شود. به‌ویژه آنکه با رشد فناوری، این شبکه‌ها بیش از گذشته محوریّت خواهند یافت؛ به‌گونه‌ای که خبر از طلیعهٔ رفتاری نو در دوره اقبال جهانی به پساحزب‌گرایی می‌دهد. نتیجه محاسبات بر اساس تکنیک اسپیس و تحلیل سوات نشان داد که مقتضی مواجهه با این مرجعیت، راهبرد WT یا راهبرد دفاعی است. همچنین پیشنهاداتی برای کاهش نقاط ضعف و کم اثر کردن تهدیدها بیان شده است. موضوع این کتاب، با توجه به اینکه در میانه تجربه انتخابات 1400 به اتمام رسید، نگاهی به آینده پساحزب‌گرایی در ایران، به‌ویژه در انتخابات کشورمان دارد.

خواندن کتاب مرجعیت رسانه های اجتماعی در انتخابات را به چه کسانی توصیه می کنیم

خواندن این کتاب به پژوهشگران، دانشجویان و علاقه‌مندان به سیاست و جامعه‌شناسی، به‌ویژه کسانی که به تحلیل تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر انتخابات و آینده‌پژوهی در ایران علاقه‌مندند، توصیه می‌شود.