ویمالا هر من در این کتاب به عنصر گفت و گو به مثابه وضعیتی نمایشی و تعاملی پرداخته است و اهمیت عناصر دراماتیک و رابطه ی آن با زبان و بیان نمایشی را جستجو می کند.  رویکرد زبان بنیاد در هنر نمایشنامه نویسی معاصر با ویژگی های متفاوتی ظاهر می شود؛ در واقع استفاده از عنصر دیالوگ در نمایشنامه و شیوه های گفت و گونویسی به عنوان یک مولفه ی اساسی، وضعیتی تعاملی که همانا هدف اصلی گفتمان دراماتیک است را ترسیم میکند. این شیوی ارتباط نمایشی در دو حوزه ی فرم و محتوا به گفتمان تعامل، سخن و گفت وگوی دراماتیک همچنین شناخت فرآیند تولید و مصرف متن نمایشی یا معناسازی و خوانش بیشتر می انجامد. هر من با شناخت فنون دراماتیک به بحث قوم شناسی و گویش و رویدادهای گفتاری در درام میپردازد.

درباره ی کتاب گفتمان دراماتیک

تحلیل زبان دراماتیک و شناخت عناصری چون زمان و مکان فضای لفاظی در صحنه پردازی و تحلیل انواع مکالمه ی نمایشی به رویکرد و سازوکارهای کاربردشناسی درام ختم می شود. ارتباط عناصر گفتمانی و کلان زبان درام و خوانش های متفاوت در پرتو نمایش جنسیت از مطالب مهم و آموزشی کتاب به شمار می آید. انواع محورهای زبانی شگردها و تاکتیک های نمایشنامه نویسی روایت دراماتیک تقسیم بندی صحنه ای، تقطیع ساختار داستانی و شخصیت پردازی درام از دیگر ویژگی های کتاب هر من است که میتواند نقشی اساسی در تحلیل گفتمان در اماتیک بازی کند.

خواندن کتاب گفتمان دراماتیک را به چه کسانی توصیه می کنیم

در «گفتمان دراماتیک» روش هایی ارائه شده که براساس آن ها نمایشنامه نویسان و کارگردانان تئاتر می آموزند چگونه ایده هایی را که از زندگی دریافت کرده اند به گفتمانی نمایشی تبدیل کنند. همچنین در این کتاب نکاتی درباره ارتباط میان زبان و ذهنیت وجود دارد که در نوشتن دیالوگ های تعاملی برای اجرا روی صحنه کاربرد دارد. این کتاب که مطالعه ای درباره گفتمان تعاملی در تئاتر است براساس نظریه های علمی-تئاتری شکل گرفته است.