آسمان لاجوردی

کتاب آسمان لاجوردی نوشتهٔ سیدعبدالرضا هاشمی ارسنجانی، خاطرات «سید عباس لاجوردی» از زندگی و مسیر روحانی «علی صفایی حائری» را به تصویر می‌کشد. این کتاب به‌عنوان جلد اول از مجموعه «گام‌های سلوک» منتشر شده و شرحی داستانی بر کتاب صراط و منطبق بر فصول آن است. این اثر به‌دقت به مراحل رشد، مسیر معنوی و گام‌های سلوک روحانی و مبارزاتی که در زندگی سید عباس لاجوردی و ارتباطش با علی صفایی حائری تأثیرگذار بوده، پرداخته است.

درباره کتاب آسمان لاجوردی

کتاب آسمان لاجوردی در سه فصل «رشد»، «صراط» و «گام‌های سلوک» تنظیم شده است. هر فصل از کتاب نه‌تنها خاطرات سید عباس لاجوردی از علی صفایی حائری را بیان می‌کند بلکه سعی دارد جنبه‌های مختلف سلوک معنوی و فلسفی او را از منظر شخصی و اجتماعی به تصویر بکشد. در این اثر، به‌ویژه توجه ویژه‌ای به انتخاب‌های دشوار و چالش‌های روحانی که در مسیر تغییرات زندگی پیش روی سید عباس قرار گرفته، صورت گرفته است.
در فصل اول، رشد، به آغاز آشنایی سید عباس با علی صفایی حائری و تأثیرات اولیه آن بر زندگی‌اش پرداخته می‌شود. این بخش به شرح مراحل اولیه رشد فکری و معنوی سید عباس و تلاش‌های او برای تغییر مسیر زندگی و جلب یاری از افرادی چون صفایی حائری اشاره دارد. فصل دوم، صراط، به مرحله‌ای از سلوک معنوی اشاره دارد که در آن سید عباس با مشکلات و فشارهای اجتماعی و سیاسی روبه‌رو می‌شود. در این فصل، تصمیمات سختی که او می‌گیرد، به‌ویژه در ارتباط با تحصیل و مسیر روحانی‌اش، برجسته می‌شود.
در فصل سوم، گام‌های سلوک، سید عباس لاجوردی از تجربیات عینی و عملی‌اش در مسیر سلوک معنوی و آموزه‌هایی که از علی صفایی حائری دریافت کرده، سخن می‌گوید. این فصل نشان‌دهنده چالش‌های جسمی، روحی و حتی اقتصادی است که برای رشد معنوی باید آنها را پشت سر گذاشت. از جمله این چالش‌ها، می‌توان به رهایی از تعلقات مادی و جلب همدلی و یاری از دیگران در این مسیر اشاره کرد.

خواندن کتاب آسمان لاجوردی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

کتاب آسمان لاجوردی برای کسانی که علاقه‌مند به مطالعهٔ خاطرات در قالب داستان و هم‌چنین جستجوگرانی که به مباحث سلوک معنوی و زندگی روحانی علاقه دارند، مناسب است. این کتاب می‌تواند برای افرادی که به‌دنبال آشنایی با مسیر تحولی هستند که علی صفایی حائری برای بسیاری از جوانان ایجاد کرده، جذاب باشد. علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران و چالش‌های اجتماعی و معنوی شخصیت‌هایی چون سید عباس لاجوردی می‌توانند در این کتاب ابعادی از زندگی روحانی و اجتماعی او را از دریچهٔ خاطرات و روایت‌های داستانی کشف کنند.
کتاب همچنین برای کسانی که می‌خواهند درک عمیق‌تری از روش‌های تربیتی و معنوی افراد تاثیرگذار در تاریخ معاصر ایران داشته باشند، توصیه می‌شود. این اثر می‌تواند به‌ویژه برای طلاب، دانشجویان فلسفه و دین، و هر کسی که به مباحث اصلاح اجتماعی و تحول فردی علاقه‌مند است، خواندنی و آموزنده باشد.

در بخشی از کتاب آسمان لاجوردی می‌خوانیم:

«وزارت فرهنگ، طی رایزنی با کاردار دولت فخیمه انگلستان، به یک توافق فرهنگی رسیده‌اند. هر دو کشور می‌توانند جوانان باهوش را شناسایی و با حضورشان در منازل و محل کار خود، آن‌ها را با فرهنگ و زبان یکدیگر آشنا کنند. این همان طرحی است که لاجوردی مدتی در آن حضور داشت. به تهران می‌رفت و پس از آموزش زبان، به منزل و محل کار انگلیسی‌های مقیم تهران می‌رفت تا با زبان و فرهنگشان از نزدیک آشنا شود. البته این را هم فراموش نکن که کسی نشنیده در انگلستان نیز این تبادل فرهنگی صورت بگیرد. نه، این ایرانی‌ها هستند که باید بروند و از غنای فرهنگ غرب بهره‌مند شوند. آن‌ها دارند به ما لطف می‌کنند که چنین شرایطی برای جوانان یک‌لاقبای ما فراهم می‌کنند تا سری توی سرها در بیاورند. راستی‌راستی هیکلِ اولین کسی را که این روباه پیر را «روباه پیر» نامید باید طلا گرفت.سید که از وقتی عزمش را بر طلبگی جزم کرد، عطای لندن و آشنایی با فرهنگ غرب را به لقایش بخشید و نصفه‌نیمه رهایش کرد. مسلماً اگر همان مسیر را پیش گرفته بود، نه‌تنها دولت و ملکه و کاردار انگلیس، که همه دنیا برای پیشبرد اهدافش بسیج می‌شدند. اما او اکنون پا به مسیری گذاشته که نه‌تنها دولت و شاه و انگلیس ازش بیزارند، که حتی نزدیکان هم رغبتی نشان نمی‌دهند. ظاهراً مسیر بسیار دشواری را برگزیده. برای رسیدن به این هدف، نه‌تنها یارویاوری نیست، که تمام یاران و امکانات را خودت باید جمع کنی؛ آن‌هم با دست خالیِ خالی. او حتی جهت تهیه کتاب‌ها نیز چاره‌ای جز قرض‌وقوله برای خود و دوستانش ندارد.سوار هنداهفتادش شد تا سری به دوستان تازه‌اش بزند. بیشترشان جنوبی هستند. اصغر عسکری، سعادتمند، طاهر وردی، ... . خیلی هستند. چیزی قریب به بیست نفر توی یک زیرزمین تنگ و نمور، زیلوی کهنه‌ای انداخته‌اند و به‌سختی زندگی می‌گذرانند. انگار صفایی تا قدر همه جوانان این مرزوبوم را به آنان نشان ندهد، از پا نمی‌نشیند. این عده را هم، از تهران و خوزستان به قم کشانده و درس‌وبحثشان را به‌عهده لاجوردی گذاشته.»