این کتاب به بررسی پرسشهای کلیدی درباره تأثیر فقر بر نگرش افراد به انتظار و نقش انتظار در زندگی فقرا میپردازد. آیا میتوان ادعا کرد که افراد فقیر واقعاً منتظر ظهور مهدی علیه السلام هستند؟ تصورات آنها از مهدی و جامعهای که با ظهور او محقق خواهد شد چیست؟ همچنین، آیا انتظار در نظر آنها بیشتر به عنوان پدیدهای مثبت و سازنده شناخته میشود یا جنبههای منفی و محافظهکارانهای دارد؟
سوال دیگری که مطرح میشود این است که سطح آگاهی و شناخت آنها از مهدی موعود چقدر است و این شناخت چگونه به دست آمده؟ به عبارتی، منبع اطلاعات آنان چیست؟ آیا تلقی آنها از انتظار با گفتمان مذهبی رسمی مطابقت دارد یا بیشتر متاثر از برداشتهای نو اندیشانه و نگرشهای عامیانه است؟ در نهایت، انتظار چه تاثیری واقعی و عینی در زندگی روزمره فقرا دارد؟
کدام آیینها و مناسک مذهبی درباره انتظار ظهور مهدی علیه السلام در میان آنها محبوبتر است و میزان فعالیتهای اجتماعی مرتبط با این انتظار در بین آنها چقدر است؟
نویسنده در این تحقیق به دنبال یک تحلیل جامعهشناختی برای پاسخ به این پرسشهاست: فقرای شیعه که از سرمایههای مالی و فرهنگی محروماند، چه تصوری از امام زمان و منجی موعود دارند؟ آیا آنها واقعاً منتظر امام مهدی هستند؟ انتظارشان چگونه تجلی مییابد و فقر چه تأثیری بر این انتظار دارد؟
بر اساس دیدگاه خانم بهرامی، پاسخ به این سوالات از منظر جامعهشناسی هنوز به طور جدی بررسی نشده است و به طور کلی، تحقیق خاصی در این زمینه که رابطه بین انتظار و فقر را از دیدگاه جامعهشناسی بررسی کند، وجود ندارد. از طرفی، برای مبارزه با فقر، وجود امید ضروری است، چرا که امید، عاملی کلیدی برای تغییر و تحول به شمار میرود و میتواند افراد جامعه را از وضعیت سکون و تسلیم نجات دهد و انگیزهای برای اقدام و تغییر ایجاد کند. اگر این امید از اعتقادات دینی نشأت بگیرد، ممکن است حتی تأثیر بیشتری داشته باشد. یکی از مفاهیم دینی که میتواند به فقرا امید ببخشد و آنها را به فعالیت در راستای مبارزه با فقر ترغیب کند، انتظار ظهور امام زمان است.
1. دانشجویان و پژوهشگران علوم دینی و انسانی
2. فعالان اجتماعی
3. مدیران و سیاستگذاران
4. معلمان و مدرسان
5. علاقه مندان به مطالعه مباحث کاربردی دینی و مهدویت
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir