بالای بالای بالا

کتاب بالای بالای بالا اثر سوسن طاقدیس، یک داستان کودکانه است. این کتاب شامل یک مجموعه داستان برای کودکان است. داستان این کتاب به موضوعات مختلفی می‌پردازد که به کودکان کمک می‌کند تا مفاهیم اخلاقی و اجتماعی را درک کنند. قصه‌های این کتاب مزایای آموزشی زیادی دارند و کودکان از طریق داستان‌ها می‌توانند موارد زیادی را بیاموزند. داستان به کودکان مفاهیم اخلاقی را از طریق روایت‌های تخیلی آموزش می‌دهد. کتاب بالای بالای بالا یک داستان تخیلی و زیبا برای کودکان است که به موضوعاتی چون رشد، ترس و مسئولیت‌پذیری می‌پردازد. این داستان با تمرکز بر رابطهٔ عاطفی بین مادر و فرزند آغاز می‌شود. مادر گربه به فرزندش نگاه کرده و نگران می‌شود، زیرا فرزندش در حال تلاش برای بالارفتن از درخت است. این احساس نگرانی به‌خوبی از طریق توصیف حالات مادر گربه منتقل می‌شود؛ او با ترس و دلهره به یاد روز‌های جوانی خود می‌افتد و متوجه می‌شود که حالا نوبت فرزندش است که تجربه‌های مشابهی را پشت سر بگذارد. داستان در تلاش است تا به کودکان نشان دهد که هر کودک باید بتواند از چالش‌ها عبور کند و به‌تدریج یاد بگیرد که چگونه با خطرات مواجه شود. مادر گربه هم‌زمان با نگرانی‌اش، از این واقعیت نیز آگاه است که اگر فرزندش هرگز از درخت بالا نرود، چطور می‌تواند یاد بگیرد و رشد کند. کتاب بالای بالای بالا به‌خوبی احساسات و تجربیات مادر را با تجربیات فرزندش در هم می‌آمیزد و به کودکان این پیام را می‌دهد که والدین همیشه نگران فرزندان خود هستند، اما این نگرانی بخشی از فرایند یادگیری و رشد است. این داستان می‌تواند به بچه‌ها کمک کند تا با ترس‌های خود مواجه شوند و درعین‌حال به اهمیت تجربه و یادگیری از اشتباهاتشان پی ببرند.

خواندن کتاب بالای بالای بالا را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب بالای بالای بالا نشر امیرکبیر را می‌توان به کودکان در گروه سنی ب توصیه کرد. این گروه سنی شامل کودکان در سن 6 تا 7 سالگی است که در کلاس‌های اول تا سوم ابتدایی تحصیل می‌کنند. این کتاب با زبان ساده و تصاویر جذاب، مناسب برای کودکان است که تازه خواندن را یادگرفته‌اند و داستان‌های کوتاه را ترجیح می‌دهند. داستان‌های این کتاب به کودکان کمک می‌کند تا مفاهیم اخلاقی و اجتماعی را درک کنند و با دنیای خیال‌انگیز آشنا شوند.

در بخشی از کتاب بالای بالای بالا می‌خوانیم

« مامان گربه به بچه‌اش نگاه کرد، دلش لرزید. تنش ارزید. همۀ موهایش راست ایستاد و با خود فکر کرد: حالا می‌فهمم چرا آن روز که من بچه بودم و از دیوار بالا رفتم، مادرم آن‌قدر بی‌تابی می‌کرد. با صدی آرامی گفت: میو میو عزیزکم، دخترکم. چرا از درخت می‌روی بالا؟ خیلی خطرناک است. تو هنوز خیلی کوچکی. با خودش فکر کرد: اگر از حالا این کارها را شروع نکند، پس کی یاد می‌گیرد؟ ولی دلش می‌لرزید. می‌ترسید. »