جادوی بداهه‌گویی اثر آندری سدنیف، به بررسی هنر و مهارت بداهه‌گویی و چگونگی استفاده از آن در زندگی روزمره و محیط‌های حرفه‌ای پرداخته است. سدنیف در این کتاب، نشان می‌دهد که چگونه توانایی در بداهه‌گویی می‌تواند در برقراری ارتباطات مؤثر، مدیریت بحران‌ها و ایجاد تأثیر مثبت در برخوردهای روزانه کمک‌کننده باشد. او معتقد است که بداهه‌گویی، برخلاف تصور بسیاری، مهارتی است که می‌توان آن را با تمرین و راهبردهای مناسب تقویت کرد.

درباره کتاب جادوی بداهه گویی

نویسنده در این کتاب، ابتدا به بررسی اهمیت بداهه‌گویی و نقش آن در روابط اجتماعی و حرفه‌ای پرداخته و توضیح می‌دهد که چرا افراد نیاز دارند تا توانایی واکنش سریع و مناسب در موقعیت‌های مختلف را در خود پرورش دهند. او به تکنیک‌ها و ابزارهای مؤثری اشاره می‌کند که هر فردی می‌تواند با استفاده از آن‌ها، مهارت بداهه‌گویی خود را بهبود بخشد.
در این اثر، نویسنده به خوانندگان یاد می‌دهد که چگونه با تمرین‌هایی خاص، تفکر خلاق و تصمیم‌گیری سریع را در خود تقویت کنند. سدنیف به اهمیت شنیدن فعال، توجه به زبان بدن و تمرکز بر هدف گفتگو نیز پرداخته و تکنیک‌هایی مانند بیان شفاف، حفظ اعتماد به نفس و مدیریت استرس را برای موفقیت در بداهه‌گویی معرفی می‌کند.
کتاب شامل مثال‌ها و تمرینات کاربردی است که به خواننده کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را در موقعیت‌های مختلف، از جمله سخنرانی‌های عمومی، مکالمات کاری و حتی روابط شخصی بهبود ببخشد.

خواندن کتاب جادوی بداهه گویی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب برای افرادی که در موقعیت‌های شغلی یا شخصی نیازمند بهبود مهارت‌های ارتباطی خود هستند، مفید خواهد بود. همچنین برای کسانی که در نقش‌های اجتماعی، مانند مدیران، سخنرانان، مدرسان یا افرادی که به‌طور منظم با افراد مختلف در ارتباط هستند و نیازمند واکنش‌های سریع و مناسب در شرایط غیرمنتظره‌اند، توصیه می‌شود. این اثر به همه کسانی که می‌خواهند مهارت‌های ارتباطی خود را به سطح بالاتری برسانند و در مکالمات و موقعیت‌های مختلف اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند، کمک می‌کند.

در بخشی از کتاب جادوی بداهه گویی می‌خوانیم:

هر روز ده‌ها پرسش از ما می‌شود که مستقیم به آن‌ها جواب می‌دهیم. برای مثال، «آندری، با صبحانه چای می‌خوری یا قهوه؟» «ترجیح می‌دهم چای بخورم» یا «آندری، ساعت چند است؟» «هشت‌ونیم». به‌طور معمول، به‌قدری به مستقیم جواب‌دادن عادت کرده‌ایم که وقتی پرسشی از مخاطب می‌شنویم، مستقیم به آن جواب می‌دهیم، چون فکر می‌کنیم این گزینه تنها راه پیش ‌رویمان است.هیچ‌کس نمی‌تواند وادارتان کند به پرسش مشخصی جواب بدهید. فقط شما هستید که می‌توانید تصمیم بگیرید چه جوابی بدهید یا در کل جواب بدهید یا نه. احتمالات بی‌شماری هست: می‌توانید مستقیم به پرسش جواب دهید، فقط به بخشی از پرسش جواب دهید یا چیزی بگویید که هیچ ارتباطی با پرسش ندارد، برای مثال، بگویید «نظری ندارم» یا تصمیم بگیرید زمان دیگری جواب دهید.افرادی که مهارت فراوانی در بداهه‌گویی دارند به تمامی گزینه‌هایشان آگاهی دارند. اگر مستقیم به پرسشی جواب می‌دهند، به این دلیل است که آگاهانه تصمیم به این کار گرفته‌اند، نه به این دلیل که فکر می‌کنند این تنها گزینه‌شان است. اگر می‌خواهید در زمینه بداهه‌گویی رشد کنید، باید بپذیرید صحبت‌کردنتان هیچ محدودیتی ندارد. لازم نیست جوابتان عاقلانه، صادقانه، واقع‌گرایانه یا مرتبط با پرسش باشد. تنها قانون این است که آگاهانه تصمیم بگیرید به کدام پرسش‌ها جواب دهید.تصور کنید از شما پرسیده‌اند: «اگر بخواهید به برجسته‌ترین شخصیت قرن بیستم رأی بدهید، به چه‌ کسی رأی می‌دهید و چرا؟»ابتدا کدام افکار به ذهنتان خطور می‌کند؟ اکثر افراد بلافاصله به فرد مشهوری از قرن بیستم فکر می‌کنند و می‌کوشند به‌صورت منطقی توضیح دهند چرا این فرد برجسته‌ترین شخصیت قرن است.حواستان باشد جوابتان ممکن است جهت‌های بسیار دیگری هم پیدا کند و باید آگاهانه درباره جهت صحبتتان تصمیم بگیرید. در ذیل، چند گزینه برای انتخاب جواب پرسش آمده است.