کتاب حاضر رمانی عمیق و شاعرانه است که به زندگی عتیق رحیمی، نویسنده افغان، و تجارب او در زمان جنگ و مهاجرت میپردازد. این کتاب ترکیبی است از نوستالژی، مرثیهگویی برای سرزمین و سرگردانی شخصیتها. عتیق رحیمی با استفاده از زبان شعری و دیالوگهای عمیق، جستجو برای یافتن هویت خود و همچنین نمایش زخمهای بدنی و روحی جامعهاش را به تصویر میکشد. تصویر بازگشت میتواند به عنوان یک سفرنامه، داستان بلند یا حتی مجموعهای از عکسها دیده شود. نویسنده با تسلط بر زبان و تصویر به سنجش اثرات جنگ و زمان بر روی انسان و سرزمین میپردازد.
داستان در دو زمان روایت میشود: سال 1984 که عتیق رحیمی و گروهی از پناهجویان در حال فرار از اشغال شوروی در افغانستان هستند. در مرز افغانستان و پاکستان، مردی با نام عتیق در وضعیت ناگواری قرار دارد و این همنامی برای رحیمی وحشتآور و معنوی است و سال 2002 که او پس از سقوط طالبان به افغانستان بازمیگردد. کشور در حال بازسازی و ترمیم از ویرانیهای جنگ است. رحیمی به عنوان عکاس تلاش میکند خاطرات و زخمهای کشورش را به تصویر بکشد.
خواندن این کتاب به علاقهمندان به ادبیات افغانستان که به فرهنگ و تاریخ این سرزمین علاقه دارند، طرفداران ادبیات جنگ، شعر دوستان زیرا زبان شاعرانه و دیالوگهای عمیق اثر، میتواند برای علاقمندان به شعر و نثر زیبا الهامبخش باشد، مهاجران و پناهجویان که شخصاً تجربه مهاجرت و دوری از سرزمین خود را دارند و افرادی که به دنبال درک عمیقتری از هویت و روانشناسی انسان در شرایط دشوار هستند پیشنهاد میشود.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir