«منِ دیگرِ ما» تلاش می کند با تکیه بر مبانی دینی، مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز را با قلمی ساده و روان به پدران و مادران آموزش دهد. این اثر، که به قلم جذاب و دلنشین محسن عباسی ولدی نوشته شده است، تا کنون 22 بار تجدید چاپ شده و اکنون با ویرایشی جدید و اضافه شدن دو جلد دیگر، آماده استفاده علاقه مندان و دغدغه مندان شده است. هفت جلد این کتاب، با عناوین زیبا و جذابش، تقریبا اکثر دلمشغولی های والدین و مسائل پرکاربرد، روزمره و تازه تربیت فرزند را در بر می گیرد. عناوین این هفت جلد عبارت است از: * جلد اول: جوجه های رنگی و بچه های فرنگی (مشکلات پیش روی تربیت در دنیای امروز) * جلد دوم: خارهای گل شده و گل های خارشده (نقش محبت در تربیت فرزند) * جلد سوم: پرنده های در قفس و کودکی های نارس (نقش آزادی در تربیت کودک) * جلد چهارم: بازی های عسلی و عسل های بدلی (نقش بازی در تربیت کودک) * جلد پنجم: قاب سراب نشان و بیداری خواب نشان (نقش تلویزیون در تربیت کودک) * جلد ششم: بازی روی ابر خیال و کودکی های رو به زوال (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند) * جلد هفتم: ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند) این جلد شامل 7 بخش با عناوین: «پرنده ام مرا رها کن از قفس»، «پرنده در خال آسمان زیباست» و «رفتارشناسی پرنده های قفسی»، «چرا پرنده ها را در قفس دوست داریم؟»، «چگونه میله های قفس را بشکنیم؟»، «قفس، تنها راه دربند کردن پرنده نیست» و «پرنده ام تا امروز در قفس بوده!!» می باشد. ضمیمه ی ادبی این کتاب نیز «خوش به حال پچه هایی که اسیر تو می شوند!» نام دارد. موضوع اصلی این جلد از کتاب «آزادی و نقش آن در تربیت فرزند» است. بخش اول، «آزادی و رابطه آن با ابراز محبت» است و دو خط قرمز برای آزادی کودکان مشخص می شود، یکی کار خطرناک و دیگری کار زشت. در بخش دوم آثار آزادی کودکان بررسی می شود که عبارت است از: 1. ایجاد رابطه ی عاطفی میان کودک و والدین 2. تخلیه ی انرژی و رسیدن به آرامش 3. دستورپذیری 4. پاسخ دادن به حس کنجکاوی کودک 5. کمک به استقلال کودک 6. کمک به بزرگ شدن کودک. در بخش سوم نیز «آثار محدودیت های بی جا» بررسی می شود که شامل: 1. شرارت 2. لجاجت 3. افسردگی 4. ترس 5. از بین رفتن برخی از علاقه های مثبت 6. مخفی کاری 7. از بین رفتن اقتدار والدین می باشد. در بخش چهارم نیز دلایل آزاد نگذاشتن کودکان بررسی شده است که برخی از دلایل آن عبارت است از: ناآگاهی، بی حوصلگی، به هم ریختگی خانه، کم بودن زمان مادر و... در بخش پنجم و ششم از موضوع «هنر آزاد گذاشتن کودک» و « هنر محدود کردن کودکان» سخن به میان آمده است. و در بخش آخر به دو پرسش اساسی پاسخ داده شده آست: پرسش اول: ما که تا به حال به کودک آزادی نداده ایم، چه کنیم؟ پرسش دوم: آیا آزادی پس از هفت سال، ادامه دارد؟ امروزه، دو رویکرد اصلی به بحث تربیت وجود دارد. رویکرد اول، محور اصلی مباحث را به پاسخ گویی به مشکلات روزمره تربیتی اختصاص می دهد. مدیریت مباحث در این رویکرد، به دست سؤالاتی است که مردم، درباره مسائل تربیتی می پرسند. رویکرد دوم، مباحث تربیتی را به صورت قاعده مند، مطرح می کند. این رویکرد، معتقد است: اگر والدین، قواعد تربیت فرزند را یاد بگیرند، بسیاری از مشکلات تربیتی با استفاده از همین قواعد،حل خواهد شد. اما، مجموعه «من دیگر ما» رویکرد سومی را در پیش گرفته است؛ رویکردی که آموزش قواعد تربیت را اصل می داند؛ اما با ذکر مثال ها و داستان واره های متعدد، تلاش می کند شیوه اجرای این قواعد را در مسائل تربیت روزمره، آموزش دهد. هفت جلد بودن این مجموعه یکی از نقاط قوت آن است، چراکه مطالعه ی یک کتاب سبک و کم حجم بسیار ساده تر از در دست داشتن یک کتاب سنگین و حجیم است؛ تعداد صفحات هر جلد نیز بستگی به اهمیت موضوع آن جلد دارد که به طور میانگین هر جلد 200 صفحه دارد که به علت مهم بودن موضوع جلد پنجم (نقش تلویزیون در تربیت فرزند) این جلد در 300 صفحه چاپ شده است. شما می توانید هر جلد از این مجموعه را تنها با اختصاص روزانه 2 ساعت در طول یک هفته مطالعه کنید. و البته که تربیت فرزندمان بیش تر از این ارزش وقت گذاشتن دارد. همچنین این کتاب از کسالت آور بودن اکثر کتب تربیتی و تئوریک بودن آن ها به دور است، زیرا در هر بخش پس از بیان موضوع و توضیح آن، داستان واره ای جهت ملموس کردن آن موضوع قرار دارد که موجب جذابیت کتاب شده است. در ضمن تصاویری هم به کتاب افزوده شده که به رساتر شدن مطالب کتاب کمک می کند. علاوه بر این به ضمیمه هر کدام از کتاب های این مجموعه، کتاب دیگری نوشته شده که در آن، همین مطالب با رویکردی ادبی آمده است. این کتاب توسط دکتر غلامرضا باهر (متخصص اطفال، از شاگردان دکتر قریب)، دکتر سید جلال حسینی (بورد تخصصی مغز و اعصاب)، دکتر شیرین معلمی (فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان)، دکتر محمد سرو دلیر (فوق تخصص الکتروفیزیولوژی و پیس میکر) با درج یادداشت هایی مورد توصیه قرار گرفته است. در بخشی از کتاب من دیگر می خوانیم: باید کودکی کرد تا بزرگ شد. بچه هایی که از بچگی کردن محروم می شوند، بزرگ هم که می شوند، کودک می مانند. این کودکی های نارس، یکی از موانع بزرگ در مسیر تربیت فرزند است. پرنده های کوچک خانه ما، اگر آزاد نباشند، نمی توانند کودکی کنند. قفس با نوع آفرینش آنها سازگار نیست. آزادی بچه ها از تولد تا هفت سالگی، موجب تخلیه شیطنت و تبدیل شدن آن به سرمایه ای برای تربیت بهتر می شود. اما اگر این شیطنت، آزاد نشد. باید در انتظار تبدیل شدن آن به شرارت نشست.