این کتاب از مجموعه کتاب‌های «یک روایت معتبر» بوده و به بازخوانی روایت انتشار کتاب «یک روایت معتبر درباره آتش‌سوزی سینما رکس» اشخاص، وقایع و اماکن ویژه و مهم مرتبط با واقعه آتش‌سوزی سینما رکس آبادان می‌پردازد که به قلم «زهرا عزیز محمدی» نوشته شده است. پاسخ به پرسش‌هایی مانند "آتش‌سوزی سینما رکس آبادان چطور و چگونه اتفاق افتاد؟"، "این اتفاق زمینه‌ساز چه وقایعی بود؟" و... در مجموعه «یک روایت معتبر درباره آتش‌سوزی سینما رکس» آمده است.
در این اثر، تصاویری از سینما پس از آتش‌سوزی، مراسم عزاداری برای جان‌باختگان آتش‌سوزی سینما رکس و تظاهرات مردم علیه رژیم شاه نیز وجود دارد.

درباره کتاب یک روایت معتبر درباره آتش‌سوزی سینما رکس

آتش‌سوزی سینما رکس یکی از تلخ‌ترین حوادثی بود که ملت ایران با آن مواجه شد و تا امروز نیز هر سال با رسیدن به سالگرد آن، داغ صدها خانواده تازه می‌شود. این فاجعه یکی از اتفاقات تکان‌دهنده‌ای بود که طبق گزارش‌ها بیش از 600 نفر زن و مرد و کودک بی‌گناه را قربانی سیاست‌های کثیف حکومت کرد و باعث بی‌اعتمادی و نفرت دوچندان مردم نسبت به دولت محمدرضا پهلوی شد.
در کتاب «یک روایت معتبر درباره آتش‌سوزی سینما رکس» یک راوی سوم‌شخص تمام ماجرا را از قبل از وقوع حادثه برای ما شرح می‌دهد و بُعد احساسی ماجرا را برای خوانندگان بسیار پررنگ می‌کند. مردمی که با دوستان، همسر و فرزندان یا پدر و مادر خود به سینما رفته‌اند تا فیلم «گوزن‌ها» را تماشا کنند؛ فیلمی که بسیار اعتراضی است و از شرایط تلخ اجتماعی در ایرانِ آن دوره می‌گوید. هیچ‌کس نمی‌داند قرار است که در میانۀ فیلم، درهای سینما بسته شده و به آتش کشیده شود. روایت‌هایی مستند از حواشی و وقایع پس از این حادثه را در این کتاب می‌خوانیم که نشان می‌دهد چه تأثیری روی مردم آبادان در آن زمان گذاشته و حتی از این هم فراتر رفته است. در رسانه‌های مختلف جهان این واقعه پوشش داده می‌شود و برای مردم یادآور کوره‌های آدم‌سوزی آلمان نازی در اردوگاه آشویتس بوده است. بعضی از رسانه‌ها این واقعه را پس از آتش‌سوزی کنتاکی آمریکا، بزرگ‌ترین در نوع خود در جهان می‌دانند و همزمان، آتش خشم مردم نیز به شعله‌های سینما رکس بالا می‌گیرد. «زهرا عزیز محمدی» روایتی جامع و انسانی را با لحنی داستانی از این ماجرا برای ما طرح می‌کند و در عکس‌های جمع‌آوری‌شدۀ پس از آن نیز اجتماع مردم آبادان را به تصویر می‌کشد.

در ادامه بخشی از این کتاب را می‌خوانیم

 «روزنامه فرانسوی لوموند دو روز بعد از حادثه نوشت: «مقامات دولتی مسئولیت این آتش‌سوزی را به عناصر آشوب‌طلب نسبت دادند، اما مخالفان حکومت این اقدام را محکوم می‌کنند و می‌گویند: دولت این کار را کرده است تا اوضاع را آشفته‌تر کند و بهانه‌ای برای سرکوب بیشتر به دست بیاورد.» ابعاد حقیقی این حادثه کم‌کم داشت در برابر دیدگان پرسشگر مردم نمود می‌یافت. شایعاتی که دهان‌به‌دهان می‌گشت، پاسخی برای چراهای این همه خانواده عزادار نبود. هر طرف مخالفان خود را مقصر و عامل حادثه می‌دانستند و این التهاب زخم‌های التیام نیافته، آبادانی‌ها را آرام نمی‌کرد.»