باتوجهبه معرفی کتاب "تاریخ روانکاوی" اثر استیون ای. میچل و مارگارت بلک که شامل شرحی آسان و جامع از اندیشه روانکاوانه معاصر، یا همان مجموعهای از آرای پسا فرویدی هست، این کتاب به تحلیل و درک مدرن اندیشه روانکاوانه پرداخته و با استفاده از مطالعات موردی جامع و بارز، به خوانندگان و متخصصان روانکاوی ارائه شده است.
کتاب بهطورکلی به موضوعاتی مانند مفاهیم ابداعی فروید، احساسات و افکار ناهشیار، تعارض و معنای رؤیا، و میل جنسی در دوران کودکی پرداخته و این افکار را بهعنوان بخشی از فرهنگ روانشناختی ما معرفی کرده است. بهواسطه این کتاب، خوانندگان میتوانند درک گستردهتری از تحولات و پیشرفتهای اندیشه روانکاوانه در دهههای اخیر کسب کنند و به بررسی مسائل پیچیدهتر مانند معانی نهانی و روابط عمیق بین روان و روانشناسی مدرن پرداخته شود.
روانکاوی در مقام یک کنش درمانی نیز، مشابه ابعاد نظریاش، همواره از بنیان ارتباطی بوده است. در این خصوص میتوان به خود-کاوی فروید در فراز و نشیب دوسوگرایی رابطه با دوستش ویلهلم فلیس اشاره کرد.
از طرفی، ساختار منحصر به فرد چیدمان تحلیلی عبارت است از غرقِ خویش شدن
در حضور یک دیگریِ بسیار مهم، که در عین حال بسیار ساکت است.
امکان نوعی خود-تأملی عمیق را در بافت گفتوگو با یک دیگری مهم فراهم میکند؛ یعنی شخصی که در عین اهمیتش، مزاحم و آزارگر نبوده و البته به شیوۀ متداول دیگر افراد نیز تعامل نمیکند.
بنابراین، بهرغم آنکه ارتباطنگری از آغاز امر، هم در جایگاه نظری و هم در کار بالینیِ روانکاوی شاخص بوده است، دورههایی طولانی در تاریخ تفکر روانکاوانه وجود دارد که ماهیت رابطهمندی انسان در آن به طور مستقیم مورد مطالعه و نظریهپردازی قرار نگرفته است.
به هنگامیکه نظریۀ سائق، به عنوان چارچوب مفهومی زایندۀ فروید، جای نظریۀ اغوا را گرفت، تأثیر رویدادهایی که توسط دیگرانِ واقعی رقم میخورد، اگر چه هیچگاه به طور کامل از میان نرفت، اما در پسزمینۀ تفکر روانکاوی کمرنگ شد.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir