نواحی بهبود کسب و کار (BID)

کتاب پیش­رو سعی کرده فرآیندی را برای سازگار نمودن انگاشت "نواحی بهبود کسب‌وکار"(BID)، در قالب مفهوم "فضای کسب­وکار"و "حکمروایی خوب شهری" در تطبیق با شواهد تاریخی اقتصاد شهری ایران ارائه نماید. انگاشت نواحی بهبود کسب و کار در فضای اجتماعی و اقتصاد کشورهای آمریکای شمالی کارآیی خود را نشان داده است، اما در شرایط ایران نیز شرایط به‌کارگیری آن می­بایستی به­ طور مستقل مورد بررسی قرار بگیرد و سازگاری آن مورد آزمون قرار گیرد. مفهوم فضای کسب‌وکار به عنوان انگاشتی که می­تواند کارآمدی اقتصادی را افزایش دهد و سبب ارتقای بهره‌وری کار و سرمایه شود، به عنوان یکی از مفاهیم نظری مورد استفاده در تحلیل­های این کتاب بوده است. بدین منظور شواهد تاریخی در ایران قدیم و معاصر مورد بررسی قرار گرفته است و مواردی که شاهدی برای سازگاری و تطبیق با مفهوم یاد شده بوده، استخراج شده است. از آنجایی که­انگاشت "نواحی بهبود کسب و کار"(BID) در اجتماعی که دارای توانایی مشارکت­پذیری،مدیریت غیرمتمرکز و تمرکززدایی اداری ­باشد کارآمدی خود را نشان می­دهد؛ شاخص‌های حکمروایی خوب شهری نیز می‌تواند بطور نسبی در ایران به­کار گرفته شود.بنابراین انگاشت نواحی بهبود کسب و کار در چارچوب مفاهیم حکمروایی خوب شهری مفهوم­سازی گردیده است، به نحوی که با ایجاد پیوند با سرمایه اجتماعی به کارآمدی آن یاری رساند. در این میان سرمایه اجتماعی خود نیز به عنوان برون­داد مشترک حکمروایی خوب شهری و نواحی بهبود کسب‌وکار خود را نشان می‌دهد.