انسانی که تاب ابهام در کوچک ترین زوایای پیرامونش را ندارد، چگونه در برابر بزرگ ترین دغدغه زندگی آرام گیرد و لب نگشاید؟! مگر می توان از پرسشی به قامت زندگی گریخت؟! آدمی بارها برای یافتن معنای زندگی، مسافر سرزمین وهم و خیال و خرد خویش گشته است. در تاریخ تفکر بشری، مکتب های بسیاری برای یافتن این پرسش پدیدار گشته اند. لذت گرایان، اخلاق باوران، نیست انگاران و … هر کدام به نحوی کوشیده اند تا پاسخی را برای این پرسش آدمی پیدا و یا پدید آورند؛ اما در این میان دین از آن سوی افق خرد بشری با ژرف مفاهیمِ توحید، ربوبیت، فطرت، عشق، جاودانگی و … معنا و گرمای فصل های سرد زندگی را سبب گشته است.

درباره کتاب معنای زندگی

در بخشی از مقدمه کتاب آمده است: «دین که بنا به اظهارنظر بسیاری از این مکاتب کاملاً از حوزه فکری اندیشمندان غربی خارج است و نگاه کاملاً متمایزی نسبت به آنان درباره زندگی دارد، مدعی است که از عهده جواب به این سؤال به‌خوبی برمی‌آید. ادعای دین فقط به پاسخگویی محدود نیست؛ بلکه معتقد است که پاسخ او به سؤال فوق که مبتنی بر اعتقاد به انسجام و هدفمندی عالم خلقت است، تنها یکی از مبادی اولیه مبانی هستی‌شناسی و خودشناسی انسان به شمار می‌آید.
 نگرش تطبیقی بین پاسخ‌های دین و غرب به سؤال از معنای زندگی، مهارت هر یک از جهان‌بینی‌ها را در پاسخ به یکی از اساسی‌ترین و اثربخش‌ترین سؤال‌های بشر امروز به تصویر می‌کشاند.»

کتاب معنای زندگی(تأملی بر دیدگاه دین و مکاتب بشری) در چهار فصل سامان یافته است:

فصل اول: کلیات – فصل دوم: مکاتب بشری و معنای زندگی – فصل سوم: ادیان و معنای زندگی – فصل چهارم: اسلام و معنای زندگی