کتاب دعواهای زن و شوهری اثر الن دوباتن یکی از آثار مشهور این نویسنده است که به تحلیل و بررسی ریشه‌ها و پیامدهای دعواهای زوجین می‌پردازد. این کتاب که در قالبی روان‌شناسانه و فلسفی نوشته شده، به مشکلات و چالش‌های روزمره زندگی زناشویی پرداخته و نگاهی عمیق به دلایل و نحوه برخورد با درگیری‌ها و سوءتفاهم‌های زوج‌ها دارد.

درباره کتاب دعواهای زن و شوهری

در این کتاب، دوباتن با استفاده از تجربیات و مشاهدات خود از زندگی زوجین، به طور دقیق توضیح می‌دهد که چگونه مشکلات و اختلافات معمولی می‌توانند به درگیری‌های جدی و حتی طلاق منجر شوند. او بر این باور است که دعواهای زن و شوهری نه تنها ناشی از اختلاف نظرهای سطحی نیست، بلکه گاهی عمیق‌تر از آن است و ریشه در انتظارات نادرست، الگوهای رفتاری یادگرفته‌شده از دوران کودکی و حتی باورهای فرهنگی و اجتماعی افراد دارد. دوباتن در کتاب خود به این نکته تأکید می‌کند که بسیاری از مشکلات در زندگی زناشویی ناشی از ناتوانی در درک یکدیگر و عدم توانایی در ارتباط مؤثر است.
کتاب به چند بخش اصلی تقسیم می‌شود که هرکدام از این بخش‌ها به بررسی علل مختلف بروز دعواهای زناشویی، تأثیرات منفی این دعواها بر روابط، و همچنین راهکارهایی برای مدیریت بهتر اختلافات می‌پردازد. یکی از نکات برجسته کتاب این است که دوباتن به زوجین پیشنهاد می‌کند که به جای فرار از مشکلات و اختلافات، با آگاهی و احترام به تفاوت‌های یکدیگر پرداخته و از این اختلافات برای تقویت رابطه استفاده کنند.

خواندن کتاب دعواهای زن و شوهری را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب به افرادی که در روابط زناشویی خود با مشکلات و اختلافات مواجه هستند، پیشنهاد می‌شود. همچنین، به مشاوران و روانشناسانی که به کمک به زوجین می‌پردازند، می‌تواند منبعی مفید باشد. دعواهای زن و شوهری به زوج‌ها کمک می‌کند تا دیدگاه بهتری نسبت به تفاوت‌های خود پیدا کنند و در عین حفظ محبت و احترام، راه‌حل‌هایی برای حل مشکلات روزمره پیدا کنند.

در بخشی از کتاب دعواهای زن و شوهری می‌خوانیم:

از مهمانی یکی از دوستان تازه برگشته‌ایم، اما حس می‌کنیم یک جای کار می‌لنگد. شریک زندگی‌مان که این‌قدر رویش حساب باز کرده‌ایم وسط مهمانی باعث ناراحتی ما شده است. برای همه داستانی خنده‌دار درموردِ زیرشلواری جدیدمان تعریف کرد و ما را وسط جمع مسخره کرد. دلمان هم نمی‌خواهد به او چیزی بگوییم. تا‌به‌حال دو بار از ما پرسیده که آیا چیزی شده است و ما هم محکم جواب داده‌ایم که «نه اصلاً چیزی نیست، خوبم».در رابطه با بقیه‌ی انسان‌ها همیشه مجبوریم توضیحات طولانی بدهیم تا ما را درک کنند و حتی وقتی این کار را می‌کنیم به‌سختی منظور ما را متوجه می‌شوند؛ اما در رابطه با معشوقمان گویی او تقریباً بی‌درنگ ما را می‌فهمد و حتی درکی دقیق از ریزترین جزئیات شخصیت ما دارد. برای مثال، پیش از آنکه مثلاً درموردِ عصرهای پاییزی یا بخشی از آن قطعه‌ی موسیقی که ناگهان ویولن شروع به نواختن می‌کند احساسمان را به زبان آوریم، او با حالتی دوست‌داشتنی بی‌درنگ می‌گوید: «می‌دانم، می‌دانم...»، و گویی همیشه حاضر و آماده است که همه‌ی ادراکات و تصورات ما را تأیید کند.این کشفی بسیار زیبا و هیجان‌انگیز است، اما در روابط بلندمدت ممکن است باعث بروز مشکلات بزرگی شود؛ زیرا این فکر که شریک زندگی‌مان باید بتواند بدون هیچ‌گونه توضیحی کاملاً درکمان کند، با گذر زمان معلوم می‌شود که یکی از خطرناک‌ترین تصورات برای زندگی مشترک است و باعث قهرها و اوقات‌تلخی‌های شدید می‌شود.