یکی از جنگ‌های هولناک جهان عرب در کویت رخ داد؛ قسمتی از تاریخ که در ادبیات داستانی کم‌تر به آن پرداخته می‌شود، به‌ویژه از زاویهٔ دید ساکنان کویت، یعنی مردمی که زیر حملات صدام حسین جان و مال خویش را باختند.
 این رمان بی‌رحمی‌ها و شقاوت‌های مردم را از پیش از جنگ تا پس از آن روایت می‌کند: کودکانی که تفریحشان جنایت علیه حیوانات است و زمانی که بزرگ می‌شوند، جنایت علیه همنوعانشان را حرفهٔ خویش می‌کنند. خشونت‌های بی‌پرده در کنار انسانیت و اخلاق چنان ترکیبی در این رمان خلق می‌کند که خواننده ناچار به قضاوت‌هایی تلخ دربارهٔ شخصیت‌های آن می‌شود.
 شاهدان ماجرا گفتند مردی را دیده‌اند که با ماشین فراری‌اش راه ماشین باری ضدگلولۀ حمل پول را بست. بعد خیلی راحت در سمت رانندۀ آسیایی ماشین را که یک‌بند لابه و التماس می‌کرد، باز کرد. به او آسیب نزد، فقط ماشین را برد و از صحنه دور شد. ماشین گران‌قیمت فراری را جا گذاشت و بعد فهمیدیم ماشین پسر فرمانده کل نیروهای پلیس است.