کتاب راه باریک آزادی اثر دیگری از نویسندگان کتاب برجسته چرا ملت‌ها شکست می‌خورند، دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون است. این کتاب تلاش دیگری از این دو نویسنده برای بررسی این مسئله است که چرا حرکت‌های آزادی‌خواهانه و انقلاب‌ها در بعضی (تقریباً بسیاری) به‌جای آزادی به هرج‌ومرج و آشوب بیشتر منجر می‌شوند.

درباره  کتاب راه باریک آزادی

 تقریباً در همان دورانی که فوکویاما از پایان تاریخ و سرنوشت محتوم همه کشورها به لیبرال دموکراسی می‌گفت رابرت کاپلان در مقالۀ خود با عنوان «هرج‌ومرجی که در راه است» به ترسیم تصویری اساساً متفاوت از آینده دست زد. بهار عربی شاید نمونه آشکاری از این دو دیدگاه باشد. حرکت‌های مردمی در مصر و تونس به سقوط دیکتاتوری‌ها انجامید، اما در سوریه و لیبی منجر به یک هرج‌ومرج اساسی و جنگ داخلی شد. به قول خودشان مردم سوریه و لیبی می‌پنداشتند موهبتی به دست خواهند آورد، اما آنچه نصیبشان شد همۀ بدی‌های دنیا بود. ابوفراس یکی از اعضای ارتش آزاد سوریه می‌گوید: مدت‌هاست نشنیده‌ام کسی به علت طبیعی بمیرد. در آغاز، یک یا دو نفر کشته می‌شدند. سپس تعداد به بیست رسید. سپس پنجاه. آنگاه همین هم وضعیتی عادی شد

خرید کتاب راه باریک آزادی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 این کتاب را به تمام علاقه‌مند به علوم سیاسی و جامعه‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب راه باریک آزادی

 رأی بسیاری از ما که در امنیت و آسایش به سر می‌بریم لاگوس دههٔ 1990 شاید یک استثنا به نظر بیاید. اما این‌طور نیست. در بخش اعظم تاریخ بشر ناامنی و سلطه، واقعیات زندگی بوده‌اند. در بخش اعظم تاریخ، حتی پس از پیدایش کشاورزی و زندگی یکجانشینی در حدود ده‌هزار سال پیش، انسان‌ها در جوامع «بی حکومت» به سر می‌بردند. برخی از این جوامع به معدود گروه‌های شکارچی - خوشه‌چین به‌جامانده در مناطق دورافتادهٔ آمازون و آفریقا که گاه «جوامع کوچک‌مقیاس» نیز نامیده می‌شوند شباهت داشتند. اما دیگران بسیار بزرگ‌ترند. ازجملهٔ آنها پشتون‌ها هستند، یک گروه قومی حدوداً 50 میلیون نفرهٔ عمدتاً ساکن در مناطق جنوب و شرق افغانستان و شمال غربی پاکستان که به کشاورزی و گله‌داری اشتغال دارند. شواهد باستان‌شناسی و مردم‌شناسی حکایت از آن می‌کنند که بسیاری از این جوامع گرفتار وضعیتی حتی دلخراش‌تر از حال‌وروز ساکنان لاگوس در دههٔ 1990 بوده‌اند.