در این کتاب با سیما یکی از برجسته‌ترین چهره‌های هنر سدهٔ بیستم، پابلو پیکاسو، آشنا می‌شویم. نویسندهٔ کتاب، فرانسواز ژیلو، در سال 1946 با پیکاسو ازدواج کرد و هفت سال بعد از او جدا شد. ژیلو می‌کوشد از رهگذر بیان جزئیات زندگی پیکاسو در طی هفت سال زندگی مشترک و رابطهٔ نزدیک با او، تصویری دقیق از روحیات و منش پیکاسو ترسیم کند. در این کتاب با جریان خلق بسیاری از آثار پیکاسو و زیروبم فعالیت هنری پیکاسو در آن سال‌ها نیز آشنا می‌شویم.

 درباره کتاب زندگی با پیکاسو ترجمه لیلی گلستان

خاطرات فرانسواز ژیلو از سال‌های آشنایی و زندگی‌اش با پابلو پیکاسو تا زمان جدایی از او؛ ژیلو که در دوره‌ای از زندگی‌اش موضوع نقاشی‌های پیکاسو و معشوقه او بود در کتاب زندگی با پیکاسو از آن دوره و تأثیرش از پیکاسو سخن می‌گوید. خاطرات او با نخستین ملاقات و آشنایی‌اش با نقاش بزرگ کوبیست در ماه مه 1943، هنگام اشغال فرانسه، آغاز می‌شود. در آن زمان ژیلو بیست و یک سال داشته است. آشنایی او با پیکاسو به عشق می‌انجامد و البته به آزردگی نیز. ژیلو خاطرات خود با پیکاسو را تا زمانی که رابطه‌اش را با پیکاسو قطع می‌کند در این کتاب شرح می‌دهد.
 زندگی با پیکاسو شامل هفت بخش است و هر بخش با عنوان‌هایی که در واقع جملاتی بلند هستند مشخص شده‌اند. این جملات که جای عنوان‌های بخش‌ها را گرفته‌اند عبارت‌اند از: «من جست‌وجو نمی‌کنم، پیدا می‌کنم»، «دختر جوان، نجار زیبا که الوارها را با خارهای گل‌میخ می‌زند، برای خون ریختن چوب قطره‌ای اشک نمی‌ریزد»، «کشیدن نقاشی مثل وقتی است که دیگران زندگی‌نامه‌شان را بنویسند»، «با مقدار کمی رنگ‌کار می‌کنیم و تصویری که از تعدد رنگ‌ها حاصل می‌شود این است که انگار هر چیز درست سر جای خودش قرار گرفته است»، «به چشم ما همه چیز به‌صورت تمثیل جلوه می‌کند»، «... صدای ضربه‌سنجی نامنتظره از یک خشونت مقرر» و «از تنهایی‌هایم می‌آیم، و به تنهایی‌ام بازمی‌گردم».

درباره نویسنده فرانسواز ژیلو:

فرانسواز ژیلو (به فرانسوی: Françoise Gilot) نقاش و نویسنده فرانسوی است. وی ابتدا به عنوان دوست‌ و موضوع اثرهای هنری پابلو پیکاسو مشهور گشت.فرانسواز ژیلو بعدها به همسری جوناس سالک، پزشک آمریکایی و کاشف واکسن فلج اطفال درآمد.