کتاب «آبی‌نفتی» اثری است در قالب خاطره‌نویسی که فراز و نشیب‌های یکی از شرکت‌های مهم صنعت ایران در مسیر رشد و پیشرفت را روایت می‌کند. این کتاب دربارۀ شرکت پتکو است؛ کمپانی عظیمی که در حوزۀ طراحی و ساخت سفارشی پمپ‌های موردنیاز در صنایع مختلف مانند نفت و گاز، پتروشیمی، صنایع نیروگاهی، خطوط انتقال آب، انواع توربین و... فعالیت می‌کند. روایتگر این پیشرفت در زیر فشار شدید تحریم‌ها، «مهندس علی عمرانی» است که مدیریت این شرکت را به عهده داشته است. این کتاب یکی از آثار مجموعۀ روایت پیشرفت است که رویکرد اصلی آن، بررسی دستاوردهای صنعتی و علمی مهندسان و فناوران ملّی از شروع انقلاب اسلامی ایران تا به امروز است.

درباره کتاب آبی نفتی:

 شرکت پتکو که یکی از بخش‌های مهم در جورچین صنایع امروز کشورمان بوده، در دورۀ مدیریت مهندس عمرانی رونق گرفته و البته همان‌طور که نویسنده اشاره می‌کند، او تنها یکی از نیروهای نخبه و کوشای ایرانیت که در این صنعت شبانه‌روز مشغول زحمت کشیدن هستند. کتاب آبی‌نفتی برای خواننده از دیدگاه یک مدیر شرایط را شرح می‌دهد تا بدانیم او و همکارانش چطور با بهره‌گیری از منابع و استعدادها، تمرکز بر نقاط قوت، طرح ایده‌های خلاقانه و کاربردی و... دست‌به‌دست هم دادند و چنین شرکت گسترده و عظیمی را به حرکت درآوردند. «مهدی نورمحمد زاده» نویسندۀ کتاب و «مرتضی اسدزاده» محقق آن، به زیبایی فر آیند پیچیده و طاقت‌فرسای پیروزی در این جنگ اقتصادی را به تصویر کشیده و نمودار رشد در فضای محدود فنّاورانه و صنعتی و علمی را ترسیم کرده‌اند.

 در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانیم: 

  موضوع برای خودم جذاب شد که چرا شرکت‌های داخلی از عهدۀ تولید چنین قطعۀ به‌ظاهر ساده‌ای برنمی‌آیند. چند مدت پیگیر این موضوع شدم. در اینترنت گشتم تا ببینم شرکت‌های دیگر چطور این کار را انجام داده‌اند. مهندس تجریشی که تجربۀ بازدید از اغلب صنایع بزرگ خارجی را داشت گفت: 
 ««من در هلند دستگاه ساخت این فین‌تیوب‌ها را دیده‌ام. دستگاه سنگین و بزرگی دارد که لوله‌ها را حرارت می‌دهد، بعد خم می‌کند و به شکل مارپیچ درمی‌آورد.» 
 اصل» استیل را هم داخل سه‌نظام دستگاه گذاشتیم. تصمیم گرفتم اولین لوله را خودم بزنم. سه‌نظام را روشن کردم. با چرخش سه‌نظام لولۀ استیل به‌آرامی چرخید و حلقه‌ها روی آن خم خورد و به شکل مارپیچ درآمد؛ دقیقاً مشابه همان چیزی که از آلمان وارد می‌کردیم. ابتدا و انتهای حلقه‌ها در دو طرف لوله را همجوش آرگون زدیم تا حالت مارپیچی حلقه‌ها از هم باز نشود. قیمت تمام‌شدۀ یک لولۀ خنک‌کننده، برایمان هشتاد هزار تومان درآمد که کمتر از یک‌دهم نمونۀ وارداتی بود. لوله‌های بعدی را هم همکاران واحد تولید ساختند. از همان روز این نوع فین‌تیوب‌ها رسماً در فهرست تولیدات بومی شرکت پتکو ثبت شد.»