الفبای پدیدارشناسی درآمدی است کوتاه و تأملبرانگیز بر یکی از جنبش‌های فلسفی مهمِ قرن بیستم. این کتاب روشن و هیجان‌انگیز باب آشنایی با مفاهیم اساسی پدیدارشناسی را می‌گشاید، مفاهیمی که برای فهم اندیشمندان بزرگی همچون هوسرل و هایدگر و مولوپونتی اهمیت دارند. دَن زَهَوی، یکی از متخصصان برجستۀ پدیدارشناسی، در این کتاب به شرح و بررسی مسائل کلیدی‌ای مانند اینها می‌پردازد: 

تحلیل پدیدارشناسانه چیست؟ پدیدارشناسی چه شالوده‌های روش‌شناسانه‌ای دارد؟ پدیدارشناسی دربارۀ بدن‌مندی و بیناسوبژکتیویته چه حرفی برای گفتن دارد؟ وجوه تمایز و ارتباط پدیدارشناسی با سایر حوزه‌های فلسفی کدام‌اند؟ ایده‌های متعلق به پدیدارشناسیِ کلاسیک با مباحث جاری در روان‌شناسی و پژوهش کیفی چه ارتباطی دارند؟ کتاب شامل فهرستی است از اصطلاحات کلیدی و پیشنهادهایی برای مطالعۀ بیشتر و به بررسی مسائل فلسفیِ مهمی در پدیدارشناسی می‌پردازد. به‌این‌ترتیب، این اثر متنی ایدئال است برای کسانی که در پی‌آمدی مختصر و قابل‌فهم بر پدیدارشناسی‌اند.