در این کتاب تلاش شده تا دو مضمون اصلی تفکر بنیامین ، یعنی فلسفۀ زبان و فلسفۀ تاریخ و حضور این دو مضمون در آثار اولیه او برجسته شود.

درباره کتاب درباره تاریخ و زبان :

در همان نگاه اول می‌توان به این نکته پی برد که تفکر بنیامین با تأمل در مورد مسئلۀ زبان آغاز می‌شود و با «تزهایی دربارۀ مفهوم تاریخ» به پایان می‌رسد. اما به واقع این دو مضمون در تمام طول حیات فکری او به شکلی درهم‌تنیده حضور داشته‌اند. در آثار اولیۀ بنیامین (دو مقاله نخست این کتاب) در بحث از زبان، با تمایزی سه‌گانه مواجهیم: 1. زبان الهی، که همان کلمۀ خلاق خداوند است و در آن وجود و زبان یکی است. 2. زبان آدم ابوالبشر پیش از هبوط، که همان زبان نام‌هاست. در اسطورۀ عهد عتیق، آدم کاشف نام حقیقی چیزهاست و موجودات طبیعت را نامگذاری می‌کند. در این سطح از زبان، که بنیامین آن را سطح اصلی نام‌ها می‌نامد، شناخت الهی از چیزها به‌واسطۀ نامگذاری‌شان به ادم عطا می‌شود. 3. زبان‌های طبیعی پس از هبوط آدم ابوالبشر، که در مرحلۀ دوم، بنا بر اسطورۀ  برج بابل، محصول آشفتگی  و تکثر زبان است. در این مرحلۀ سوم، رابطۀ بی‌واسطۀ نام‌ها و چیزها از دست رفته و «دلالت» و «معنا» به وجود آمده است. پیامد چنین وضعیتی همان چیزی است که بنیامین به پیروی از کی‌یرکگور آن را «یاوه‌گویی» می‌نامد. به واقع، فرایند دلالت‌گری زبان‌های دوران پس از هبوط ضرورتاً نیازمند نوعی مازادند که در قالب یاوه‌گویی و به اصطلاح ورّاجی  بروز می‌یابند. به بیان دیگر، برای رساندن «چیزی»، برای انتقال «معنا»، ما همواره نیازمند معانی مازاد یا اضافی هستیم.

فهرست مطالب کتاب :

- مقدمۀ مترجمان: دربارۀ برخی مضامین تفکر والتر بنیامین
- زبان و تاریخ: مقولات زبانی و تاریخی در تفکر بنیامین/ جورجو آگامبن
- در باب زبان و زبان بشری
- رسالت مترجم
- قطعۀ الهیاتی ـ سیاسی
- در باب نظریۀ شناخت، نظریۀ پیشرفت
- تزهایی درباره مفهوم تاریخ
- پیوست: الهیات واژگونی/ نوربرت بولتسو ویلم فان‌راین
- منابع