کتاب مغز اجتماعی، نوشته متیو لیبرمن، یکی از آثار مهم در حوزه علوم اعصاب اجتماعی است. این کتاب با استفاده از پژوهش‌های علمی دو دهه اخیر، نشان می‌دهد که مغز انسان برای اجتماعی بودن طراحی شده است. برخلاف تصور رایج که هوشمندی انسان را دلیل اجتماعی شدن او می‌داند، لیبرمن این ایده را مطرح می‌کند که اجتماعی بودنِ مغز عامل اصلی هوشمندی انسان است. او با زبانی جذاب و متقاعدکننده، خواننده را به تفکر درباره‌ی نقش تعاملات اجتماعی در شکل‌گیری ذهن و رفتار انسان دعوت می‌کند.

درباره کتاب مغز اجتماعی

مغز اجتماعی علاوه بر دفاع از ایده‌ی اصلی خود، حوزه‌ی علوم اعصاب اجتماعی را نیز معرفی می‌کند؛ شاخه‌ای که در تلاقی علوم شناختی، علوم اعصاب و روان‌شناسی اجتماعی قرار دارد. لیبرمن با ارائه‌ی شواهد علمی، از جمله تحقیقات تصویربرداری مغزی، نشان می‌دهد که مغز انسان به گونه‌ای تکامل یافته که تعاملات اجتماعی را در اولویت قرار دهد. او توضیح می‌دهد که چرا طرد شدن از سوی دیگران همانند درد فیزیکی در مغز ثبت می‌شود و چگونه روابط اجتماعی می‌توانند بر یادگیری، تصمیم‌گیری و حتی سلامت جسمانی تأثیر بگذارند.کتاب شامل مثال‌های واقعی و تاریخی است که قدرت اجتماعی بودن مغز را نشان می‌دهند. به عنوان نمونه، نویسنده به مناظره‌ی تلویزیونی رونالد ریگان در انتخابات 1984 اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ارتباطات اجتماعی و هوش هیجانی می‌توانند مسیر یک رویداد تاریخی را تغییر دهند.

خواندن کتاب مغز اجتماعی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به روان‌شناسی، علوم شناختی، و علوم اعصاب مناسب است. همچنین، خوانندگانی که به درک عمیق‌تری از رفتارهای اجتماعی و تأثیرات آن بر زندگی روزمره علاقه دارند، از این کتاب بهره خواهند برد. پژوهشگران و دانشجویان رشته‌های مرتبط نیز می‌توانند از مطالب علمی و بین‌رشته‌ای آن در تحقیقات خود استفاده کنند.

در بخشی از کتاب مغز اجتماعی می‌خوانیم:

در 21 اکتبر سال 1984، در جریان انتخابات ریاست جمهوری، رونالد ریگان و رقیب او والتر ماندیل، دومین مناظرة تلویزیونی را برگزار کردند. اگرچه ریگان هنوز محبوب بود اما این محبوبیت به دلیل نگرانی‌هایی که در مورد سن‌و‌سال او وجود داشت رو به کاهش بود. عملکرد ضعیف او در مناظرة اولش در سه هفته قبل موجب شده بود تا در مورد سلامت روانی وی شک‌وشبهه به وجود آید. اگر مجدداً انتخاب می‌شد، تبدیل به مسن‌ترین رئیس‌جمهور تاریخ ایالات متحده می‌شد (او در زمان مناظره 73 سال سن داشت). از عملکرد ریگان در این مناظرة پایانی، عموماً به‌عنوان نقطة عطف این انتخابات یاد می‌شود. عملکرد او باعث شد تا حمایت مردمی از او افزایش یابد و قاطع‌ترین پیروزی یک رئیس‌جمهور در تاریخ ایالات متحده را رقم بزند.